مسئولیت اجتماعی سازمان،یکی از مباحثی است که در سال های اخیر،توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است.پایبندی به مسئولیت های اجتماعی سازمان،فراتر رفتن از چارچوب حداقل الزامات قانونی است که سازمان در آن فعالیت می کند و در حقیقت،تلاشی است که به منظور درک و پاسخگویی به انتظارات ذی نفعان سازمان در جامعه صورت می گیرد.سازمان های متعالی،به عنوان سازمان های مسئول،با شفاف سازی و پاسخگویی مناسب در قبال عملکرد خود،رویکردهایی اخلاقی اتخاذ می کنند تا رضایت کلیه ذی نفعانشان را تأمین کنند. با توجه به مطالب فوق،پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر مسئولیت اجتماعی سازمان در شهرداری تهران انجام شد؛روش تحقیق توصیفی-پیمایشی است و دو نمونه گیری مجزا در میان کارکنان و ارباب رجوع شهرداری انجام گرفت؛درجامعه اول از نمونه گیری خوشه ای استفاده شد،بدین صورت که سه منطقه از میان مناطق شهرداری انتخاب و در داخل این مناطق نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام شد.در جامعه دوم نیز نمونه گیری تصادفی انجام شد که هر دو نمونه شامل 360 نفر می باشد.برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد و محقق ساخته بهره گرفته شد که پایایی آن از روش آلفای کرونباخ و روایی آن با بهره گیری از نظرات اساتید و صاحب نظران تآیید شد،همچنین برای یررسی روایی سازه نیز از روش تحلیل عاملی تأییدی بهره گرفته شد؛و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی،به تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده پرداخته شد. با توجه به نتایج تجزیه و تحلیل داده ها،بین چهار مورد از متغیرهای سازمانی(اخلاق کاری،رهبری تحول آفرین، فن آوری اطلاعات و فرهنگ سازمانی) و مسئولیت اجتماعی سازمان رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد،ولی رابطه ای میان متغیر ساختار سازمانی و مسئولیت اجتماعی سازمان اثبات نشد.