فرسودگی شغلی، حالتی از خستگی جسمی، عاطفی و روانی است که قدرت سازگاری فرد را کاهش می دهد. عوامل فرسودگی شغلی پیچیده و چند بعدی اند که نیازمند مطالعه است. پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه عدالت و اعتماد سازمانی با فرسودگی شغلی صورت گرفته است. روش تحقیق توصیفی، از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه ی آماری متشکل از تمامی معلمان مقطع ابتدایی شهر بیرجند بودند که از این تعداد، 330 نفر (220 معلم زن و 110 معلم مرد) به عنوان گروه نمونه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، بر اساس جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون (1981)، عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993) و اعتماد سازمانی اسکات و رادر (2003) استفاده شد. تحلیل عاملی تأییدی روایی پرسشنامه فرسودگی شغلی و عدالت سازمانی را تأیید کرد اما با تحلیل عاملی اکتشافی دو سوال از پرسشنامه اعتماد سازمانی ( سوال 6 و 13) حذف گردید. آلفای کرونباخ پرسشنامه ها برای پرسشنامه فرسودگی شغلی، 88/0 ، عدالت سازمانی، 91/0 واعتماد سازمانی 88/0 به‎ دست آمد. فرضیه های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه، تحلیل واریانس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد عدالت سازمانی و اعتماد سازمانی پیش بینی کننده ی فرسودگی شغلی هستند. هم چنین از بین مولفه های عدالت سازمانی تنها عدالت توزیعی و تمامی مولفه های اعتماد سازمانی ( اعتماد به مدیر، اعتماد به سازمان و اعتماد به همکار) توانایی پیش بینی فرسودگی شغلی را دارند. در بین معلمان مرد عدالت سازمانی و در بین معلمان زن اعتماد سازمانی فرسودگی شغلی را پیش بینی می نماید.