پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر زمان قلمه گیری، بستر کشت و نوع رقم در تکثیر قلمه ای گیاه رز با استفاده از هورمون ایندول بوتریک اسید در سال 92-1391 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. قلمه های ده رقم رز از بوته های موجود در محوطه ی پردیس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان تهیه شد و سعی شد که در هر قلمه حداقل دو جوانه جانبی وجود داشته باشد. قاعده قلمه ها با هورمون ایندول بوتریک اسید با غلظت 3000 میلی گرم در لیتر تیمار شدند، سپس در بستر های کوکوپیت+پرلایت، کوکوپیت+ماسه و کوکوپیت+پرلایت+ماسه (1:1:1) قرار گرفتند. تیمارهای مورد بررسی شامل تیمار زمان، بستر کاشت و ارقام رز بود. در این آزمایش صفات مورفولوژیکی شامل درصد قلمه های ریشه دار شده، میانگین طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه، درصد زنده مانی قلمه ها و تعداد شاخه و برگ ایجاده شده بر قلمه ها مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها حاکی از معنی دار بودن اثر تیمارها بر پارامترهای مورد اندازه گیری به جز وزن خشک ریشه بود. بیشترین میانگین درصد ریشه زایی، درصد زنده مانی قلمه ها، میانگین طول ریشه، وز ن تر ریشه و تعداد برگ جدید در قلمه ها در بستر کوکوپیت+پرلیت وجود داشت. در رابطه با زمان قلمه گیری، شهریور تعداد شاخه و برگ جدید ایجاد شده در قلمه ها بیشتر بود. در خصوص تاثیر نوع رقم، مشخص شد که بیشترین درصد ریشه زایی در رقم زفیراین دروهین، بیشترین میانگین طول ریشه در رقم کاپتان هایوارد، بیشترین وزن تر ریشه در رقم چایناتاون ایجاد شده و ارقام مک لانوفلن، ماسکورید و ویلهلم بیشترین تعداد شاخه جدید و ارقام ویلهلم، کاپتان هایوارد و ماسکورید بیشترین تعداد برگ جدید را ایجاد کردند و بیشترین درصد زنده مانی قلمه ها پس از انتقال به گلدان مربوط به ارقام کورنلیا، الد بلاش و کاپتان هایوارد بود.