منطقه سبزواران در 57 تا 30/58، درجه طول جغرافیایی و 28 تا 29، درجه عرض جغرافیایی در جنوب شرق کشور واقع شده و متعلق به واحد ایران مرکزی است. این گستره به لحاظ جایگاه زمین ساختی، از نظر تکتونیکی فعال و دارای پتانسیل لرزه خیزی بالایی است. از یک طرف تراکم جمعیتی همراه با وجود تمدن 5-6 هزار ساله به عنوان موزه تمدن کشور در منطقه و از طرفی دیگر وجود سد مخزنی و ذخیره بالا، حساسیت زیادی نسبت به خطر لرزه خیزی سبزواران ایجاد نموده است.بر این اساس در این تحقیق برآن شدیم که ظرفیت ها وپتانسیل لرزه خیزی منطقه را بررسی و مطالعه نمائیم. در این پژوهش با بررسی زمین لرزه ها از سال 1854 تا 2013، ثبت شده در منطقه یا کشور، بزرگای بیشینه در منطقه بر پایه داده های تاریخی فوق، 6/6 (در مقیاس امواج سطحی) و ماکزیمم شدت آن، 5/8 در مقیاس مرکالی تعیین گردید. در این پایان نامه سعی شده، اهم مسائل لرزه خیزی وتخمین خطر زمین لرزه برای این منطقه مورد توجه قرار گیرد. در اولین قدم برای بررسی لرزه خیزی منطقه، بر پایه داده های جهانی از زمین زمین لرزه های منطقه (1973 تا 2013) پارامترهای رابطه گوتنبرگ- ریشتر، محاسبه شد. در نهایت بیشینه زمین لرزه باورکردنی به روش قطعی (477 گال، گسل سبزواران غربی)، و خطر رخداد زمین لرزه ها و دوره بازگشت آن ها بر اساس عمر مفید سازه ها، به شیوه احتمالاتی برآورد شد.