پیچیدگی و گوناگونی فزاینده کسب و کار امروزی مدیران را مجبور کرده است تا در پی یادگیری مستمر و اثربخش باشند. فرآیند یادگیری، قابلیت انطباق سازمان را بالا می برد و به سازمان کمک می کند تا ترکیب مناسبی از اثربخشی عملیاتی و راهبرد را هدایت کند. در چنین شرایطی، شناسایی شاخص های عملکرد، جهت هدایت سازمان به سوی اهداف بلند مدت ،حیاتی است. استفاده از پویایی سیستمی در بررسی رفتار هر پدیده و از جمله در فرآیند بهبود کارت امتیازی متوازن، موجب افزایش یادگیری و درک بهتر عوامل موثر در موفقیت کسب و کار می شود. در این تحقیق محدودیت های استفاده از کارت امتیازی متوازن از دیدگاه سیستمی مورد بحث قرار می گیرد و کاربرد پویایی سیستمی و نظریه بازیها به عنوان ابزاری جهت افزایش اثربخشی کارت امتیازی متوازن ارائه می گردد. علاوه بر این، با رویکرد بازیهای گروهی در نظریه بازیها، هر وجه کارت امتیازی متوازن به عنوان یک بازیکن درنظر گرفته شده و ارزش شاپلی هر بازیکن از ائتلافات مشخص می شود. در نهایت با توجه به ارزش های بدست آمده بهترین ترکیب استراتژی برای اجرا انتخاب می شود.