ضخامت لیتوسفر در ایران با تحلیل طیفی داده های گرانی در طول پروفایل هایی در مناطق مختلف تکتونیکی محاسبه شده است. برای این منظور، از داده های زمینی و ماهواره ای آنومالی بوگه استفاده شده است. ابتدا طیف توان داده ها با استفاده از روش پریودوگرام محاسبه و خطی به لگاریتم طیف توان محاسبه شده برازش شده است. نصف شیب خط برازش شده، متوسط ضخامت لیتوسفر است. برای این مطالعه، 6 پروفایل از داده های ماهواره ای در طول ساختارهای مختلف تکتونیکی ایران انتخاب شده است: 2 پروفایل در طول زاگرس، 2 پروفایل در طول زون سنندج-سیرجان، 1 پروفایل در طول زون ارومیه-دختر و 1 پروفایل در طول ایران مرکزی. نتایج نشان می دهد بیشینه ضخامت لیتوسفر در زیر زون سنندج-سیرجان ( 192 کیلومتر) و کمینه ضخامت لیتوسفر در زیر ایران مرکزی (104 کیلومتر) قرار دارد. همچنین پروفایلی از داده های گرانی زمینی و ماهواره ای از شمال غرب تا جنوب ایران، شروع از کپه داغ، انتخاب شده است. نتایج این دو پروفایل با هم تطابق دارد (168 کیلومتر برای پروفایل زمینی و 163 کیلومتر برای پروفایل ماهواره ای). ضخامت لیتوسفر این دو پروفایل با مطالعات پیشین تطابق نشان می دهد. نتایج نشان می دهد که روش تحلیل طیفی روشی مناسب برای بدست آوردن متوسط ضخامت لیتوسفر برای پروفایل هایی است که از مناطق تکتونیکی مختلف عبور می کنند.

یکی از رایج ترین روش های تولید تصاویر، استفاده از دستگاه های تصویربرداری مجهز به لنزهای نوری می باشد که دارای عمق میدان دید محدود بوده و باعث مات شدگی بخش هایی از صحنه مورد نظر می گردند. درنتیجه تصاویر بدست آمده نه تنها در برخی موارد برای سیستم بینایی انسان نامطلوب هستند بلکه باعث ایجاد مشکلاتی در تحلیل درست و اعمال الگوریتمهای پردازش تصویر می شوند. یکی از راه حل های موجود، استفاده از ترکیب تصاویر با نواحی کانونی متفاوت است که از چندین تصویر از صحنه مورد نظر استفاده کرده و اطلاعات مکمل موجود در تصاویر را در یک تصویر با کیفیت بالاتر ترکیب می کند. تصویر حاصله باید در تمام نقاط شفاف و کانونی باشد.گام اصلی در ترکیب تصاویر با نواحی کانونی متفاوت، تشخیص صحیح نواحی واضح موجود در تصاویر است. روش های ارائه شده در این زمینه، به دو دسته کلی روش های حوزه مکان و حوزه تبدیل تقسیم می شوند. روش های موجود بدلیل عدم تشخیص صحیح نواحی واضح، باعث ایجاد آثار تصنعی در نقاط مختلف، بخصوص در اطراف لبه های قوی تصویر می گردند. در این پایان نامه روش جدیدی برای ترکیب تصاویر با نواحی کانونی متفاوت بر اساس بررسی سطوح روشنایی پیکسل های تصاویر ورودی ارائه شده است. در راستای این هدف، تصاویر ورودی را بر اساس انرژی گرادیان به نواحی مختلف بخش بندی شده و برای هر بخش معیار وضوح مشخصی تعیین می گردد. پس از آن بمنظور افزایش دقت تشخیص نواحی واضح، یک معیار وضوح بدیع بر مبنای سطح رویه بین نقاط مشترک(تقاطع) تصاویر ورودی در فضای سه بعدی ارائه و وضوح نواحی محصور به این نقاط مشترک بر اساس معیار معرفی شده ارزیابی گردید. نتایج بدست آمده از الگوریتم پیشنهادی نمایانگر صحت عملکرد معیار تشخیص نواحی واضح و برتری روش ارائه شده نسبت به سایر روش های مقایسه شده می باشد.