با افزایش سن تغییراتی در عملکرد فیزیکی و شناختی نظیر تعادل و زمان واکنش در افراد رخ می دهد. به نظر می رسد فعالیت منظم فرد در طول عمر بستگی به تاخیر اجرای این عوامل دارد. هدف از پژوهش حاضر برررسی تاثیر تمرینات پیلاتس بر بهبود برخی از فاکتورهای شناختی، تعادل و کیفیت زندگی سالمندان مرد غیر فعال شهر کرمانشاه بود. بدین منظور40 نفر مرد سالمند غیر فعال با میانگین سنی (54/6±15/72) که با مراجعه به مراکز سالمندان شهر کرمانشاه انتخاب شده بودند، به صورت نمونه گیری تصادفی ساده به دو گروه مساوی تقسیم شدند. جهت ارزیابی وضعیت شناختی، زمان واکنش، پیش بینی، تعادل ایستا، تعادل پویا و کیفیت زندگی شرکت کنندگان، به ترتیب از پرسش نامه معاینه مختصر وضعیت شناختی، دستگاه ری اکشن تایمر، دستگاه پیش بینی باسین، آزمون تعادل ایستای لک لک، آزمون مدت زمان برخاستن و رفتن (tug) و پرسش نامه کیفیت زندگی استفاده شد.گروه تجربی به مدت 8 هفته به صورت سه جلسه با مدت زمان یک ساعت در هفته پروتکل تمرینی پیلاتس (حرکات کششی در تمامی مفاصل گروه های عمده عضلانی، راه رفتن به جلو، عقب، طرفین، روی پاشنه و پنجه پا، انتقال وزن از جلو به عقب، تمرین تعادلی پا، ایستادن رو ی یک پا، انتقال وزن از یک طرف به طرف دیگر، اسکات، تقویت عضلات همسترینگ و چهار سر، رساندن آرنج به زانوی پای مقابل در حالت ایستاده، پرس بازو، تمرینات کششی، تنفس عمیق و ... ) را انجام دادند. داده های پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از t همبسته، و مقایسه پس آزمون های هر دو گروه با استفاده از t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج الگوی حاضر نشان داد که زمان واکنش، تعادل ایستا، تعادل پویا و کیفیت زندگی در گروه تجربی بهبود یافته است. بنابراین الگوی یافته های حاضر پیشنهاد می کنند که تمرینات پیلاتس می تواند باعث بهبودی در عملکرد شناختی، تعادل و کیفیت زندگی سالمندان شود.