به طور کلی مسئله طرح ریزی واحد های صنعتی و یا طراحی چیدمان تسهیلات به این صورت تعریف می گردد که ماشین آلات، تجهیزات، بخش ها، ایستگاه های کاری و هر آنچه که موجب تسهیل در فرایند تولید گردد، در یک واحد تولیدی به گونه ای هماهنگ و منسجم تخصیص و چیدمان یابند که برخی از معیارها و شاخص ها برآورده گردند یا بعضی از اهداف ماکزیمم یا مینیمم شوند. از اینرو می توان این مسئله را به صورت یک مسئله تصمیم گیری چند معیاره به دلیل حضور معیارهای کمی مانند هزینه حمل و نقل مواد و یا معیارهای کیفی مانند انعطاف پذیری مورد توجه قرار داد. در این پایان نامه از یک روش ترکیبی کارآمد که متشکل از روش تحلیل سلسله مراتبی و روش ویکور می باشد، بهره گرفته شده است. بدین منظور پس از بررسی و انتخاب معیارهای مهم و تاثیرگذار بر چیدمان و تولید چیدمان های مختلف توسط نرم افزارهای تجاری همچون آلدپ، به کمک روش تحلیل سلسله مراتبی وزن معیارهای مختلف و همچنین مقادیر عملکرد معیارهای کیفی نسبت به هر طرح ایجاد شده را تعیین کرده و سپس با تشکیل ماتریس تصمیم گیری متشکل از مقادیر عملکرد معیارهای کیفی و کمی، به کمک روش ویکور، رتبه بندی طرح های چیدمان تولید شده و انتخاب بهینه ترین طرح، انجام می گیرد. جهت پیاده سازی روش،از دو مطالعه عملی و واقعی استفاده شده است. در مطالعه اول، صنعت توزین الکتریک از داخل کشور انتخاب شده است و مطالعه دوم مربوط به یک مسئله ای می باشد که در سال 2006 مورد بررسی قرار گرفته است.