به منظور بررسی اثر سیستم های کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد ارزن مرواریدی و بادام زمینی، آزمایشی در مرزعه آموزشی – پژوهشی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل واقع در شهرستان زهک در سال 1391 اجرا شد. کشت مخلوط ارزن مرواریدی و بادام زمینی به روش افزایشی و جایگزینی صورت گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. سیستم کاشت به عنوان فاکتور اول در 4 سطح (ارزن خالص، 50 درصد ارزن و 50 درصد بادام زمینی، 100 درصد ارزن و 100 درصد بادام زمینی و بادام زمینی خالص) و وجین علف هرز به عنوان فاکتور دوم در سه سطح (بدون وجین، یک بار وجین و دو بار وجین) و آرایش کاشت با دو سطح به عنوان فاکتور سوم (40 و50 سانتی متر) در نظر گرفته شده است. بر پایه نتایج بدست آمده، سیستم های مختلف کاشت بر تعداد نیام در بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد اقتصادی و شاخص برداشت بادام زمینی تاثیر معنی داری داشت. همچنین اثر آرایش کاشت نیز بر تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام، عملکرد اقتصادی و شاخص برداشت بادام زمینی معنی دار شد. اثر وجین علف های هرز بر تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد اقتصادی معنی دار شد. بیشترین عملکرد اقتصادی بادام زمینی (10/5 تن در هکتار) در کشت خالص بادام زمینی، دو بار وجین و تراکم 50 سانتی متر به دست آمد. در مورد ارزن مرواریدی نیز سیستم های مختلف کاشت بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن هزار دانه، طول سنبله، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت تاثیر معنی داری داشت. همچنین اثر وجین علف های هرز بر تمام فاکتورها به غیر از قطر ساقه و تعداد برگ تاثیر معنی داری نشان داد. اثر آرایش کاشت نیز بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن هزار دانه، طول سنبله، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت ارزن معنی-دار شد. بیشترین عملکرد اقتصادی ارزن (61/261 کیلوگرم در هکتار) در کشت خالص ارزن، دو بار وجین و تراکم 40 سانتی متر به دست آمد. نتایج این آزمایش نشان داد که بالاترین میزان نسبت برابری زمین (65/1) در سیستم کاشت 100 درصد ارزن + 100 درصد بادام زمینی به دست آمد که نشان از برتری کشت مخلوط نسبت به کشت خالص دارد.