یکی از اهداف اصلاحی مهم در انگور تولید ارقام برتر بیدانه می باشد. برای دستیابی به این هدف در گذشته از روش اصلاح سنتی استفاده می کردند که کارائی پائینی داشته و امروزه از روش تلاقی بیدانه با بیدانه از طریق تکنیک نجات جنین استفاده می شود. به منظور بررسی اثرات تنظیم کننده های رشد، بنزیل آدنین (ba) در سطوح (0، 30، 60 و 100 میلی گرم درلیتر) و پوترسین (0، 20، 30 و 40 میلی گرم درلیتر) و مرحله نموی تخمک (25، 35، 45، 55 و 65 روز پس از گرده افشانی) بر میزان موفقیت تکنیک نجات جنین در رقم پرلت آزمایشی در سال 1391 در گروه باغبانی دانشگاه ارومیه اجرا شد. در این آزمایش شاخص هایی چون جنین های جوانه زده و تخمک-های متلاشی شده ثبت گردید. نتایج نشان داد پیش تیمار و مرحله نموی تخمک اثر معنی داری بر درصد جنین-های جوانه زده و تخمک های متلاشی شده داشت. مقایسات میانگین اثرات تیمارها نشان دادند که بیشترین درصد جوانه زنی (33/29 درصد) در تیمار بنزیل آدنین 100 میلی گرم در لیتر و پوترسین 30 میلی گرم در لیتر (33/33 درصد) در زمان 65 روز پس از گرده افشانی مشاهده شد، همچنین بیشترین درصد تخمک های متلاشی شده (66/70 درصد) در تمامی تیمارهای بنزیل آدنین در زمان 25 روز پس از گرده افشانی و در تیمار شاهد پوترسین (66/86 درصد) در زمان های 25، 35 و 45 روز پس از گرده افشانی مشاهده شد. در آزمایش دوم نتایج حاصل از مقایسات میانگین تیمارها نشان دادند، بیشترین طول و قطر حبه در تیمار بنزیل آدنین 100 میلی گرم درلیتر و پوترسین 30 میلی گرم درلیتر در زمان 65 روز پس از گرده افشانی بود. در آزمایش سوم بالاترین درصد جوانه زنی در تیمار بنزیل آدنین 60 میلی گرم در لیتر و در تیمار 240 میلی گرم در لیترایندول استیک اسید مشاهده شد.