هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی سازگاری اجتماعی، هوش هیجانی و شایستگی اجتماعی دانش آموزان با و بدون ناتوانی های یادگیری است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان با و بدون ناتوانی های یادگیری پایه ی دوم و سوم ابتدایی در سال تحصیلی 92-1391 شهر اهواز می باشد. آزمودنی های پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری پایه ی دوم و سوم ابتدایی (به تعداد 67 نفر) ارجاع داده شده به مراکز ویژه ی ناتوانی-های یادگیری است و همچنین، به تعداد 67 نفر از دانش آموزان عادی نیز به شیوه همتاسازی، به صورت تصادفی ساده انتخاب گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی رفتار سازشی لیمبرت (abic)، پرسشنامه ی بهره ی هیجانی کودکان و نوجوانان بار-آن (eq-i: yv) و پرسشنامه ی شایستگی اجتماعی کوهن (scs) استفاده شده است. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری ((manova نشان داد که بین دانش آموزان با و بدون ناتوانی های یادگیری از لحاظ سازگاری اجتماعی، هوش هیجانی و شایستگی اجتماعی تفاوت معنی داری وجود دارد. به علاوه، دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری نسبت به دانش آموزان عادی، از لحاظ سازگاری اجتماعی، هوش هیجانی و شایستگی اجتماعی در سطح پایین تری قرار دارند.