چکیده انسان مکانیسم پیچیده ای دارد؛ عوامل متعددی بر روی رفتار انسان موثرند و عملکرد او را کنترل می کنند. اغلب تصور بر این است که رفتار هر فرد خصوصا در حوزه های اجتماعی متاثر از عوامل اجتماعی و انسانی است، اما تحقیقات دانشمندان فاکتورهای دیگری را نیز در بروز رفتار افراد دخیل می دانند. یکی از این فاکتورها آب و هواست؛ انسان تحت تاثیر اقلیم های مختلف رفتار متفاوتی از خود بروز می دهد. به عبارت دیگر، عملکرد انسان در شرایط آب و هوایی گوناگون متفاوت است. همان طور که مشاهده می شود یکی از انواع مرگ، خودکشی و یکی از انواع خودکشی بر اثر آب و هوا است ،در ایران نیز آب و هوا می تواند از عوامل تأثیرگذار بر خودکشی باشد. هدف از انجام این مطالعه شناسایی عناصر اقلیمی تأثیرگذار بر خودکشی، بررسی فصلی خودکشی و نحوه تأثیر اقلیم بر خودکشی در جنسیت بوده است. داده های مورد استفاده در این تحقیق داده های ماهیانه خودکشی بود که از سازمان بهشت زهرا و بیمارستان لقمان گرفته شد و داده های اقلیمی مورد استفاده شامل دما، بارش، باد و تابش آفتاب بود که از سازمان هواشناسی کشور اخذ گردید. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss و روش رگرسیون استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که دما بیشترین تأثیر را بر خودکشی داشته است (p=0.01) فصل بهار مخصوصا ماه می اوج خودکشی می باشد و میزان خودکشی در زنان بیشتر از مردان است. به نظر می رسد بین مقدار دما و میزان تابش خورشید با میزان خودکشی همبستگی مستقیم و معناداری وجود دارد. در حالیکه همبستگی میان فشار و میزان خودکشی منفی بوده است. این در حالی است که سایر پارامترها (باد و بارش) تأثیر مشخصی بر میزان خودکشی نداشته اند. واژگان کلیدی: اقلیم، خودکشی، همبستگی، تهران