آب وهوا به عنوان یکی از مهمترین عوامل در توسعه بخش توریسم محسوب می شود. در این پژوهش استان اردبیل به دلیل داشتن قابلیت های گردشگری فراوان از نظر کلیماتوریسم مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. شاخص های عددی متعددی برای مطالعه زیست هواشناسی و زیست آب و هوای انسانی از طرف دانشمندان پیشنهاد شده است که امروزه در مطالعات آب و هواشناسی توریسم نیز مورد استفاده قرار می گیرند. از آن میان شاخص های ترکیبی دما - فیزیولوژی را می-توان نام برد که مبتنی بر بیلان انرژی بدن انسان بوده، از اعتبار بیش تری برخوردار هستند. در این مطالعه برای بررسی تقویم زمانی گردشگری در استان اردبیل و تعیین تفاوت های مکانی و زمانی منطقه , اقلیم آسایش در فصول مختلف سال با استفاده از داده های یک دوره 23 ساله (2010 -1987 ) عناصر اقلیمی شامل دمای حداقل، رطوبت نسبی (درصد)، سرعت باد، ابرناکی آسمان، فشار بخار آب برای 4 ایستگاه استان و فاکتورهای فردی ( جنس، سن، قد، وزن ) و فاکتورهای نوع پوشش و فعالیت برای محاسبه شاخص های دما فیزیولوژیک pet و pmv (مدل rayman) مورد استفاده قرار گرفته اند. همچنین شاخص اقلیم توریستی tci برای تعیین این نوع اقلیم مورد استفاده گرفته است. در مرحله بعدی نتایج حاصل از تحقیق درنرم افزار gis arc وارد شده و برای پهنه بندی کلیماتوریسم و تحلیل های آن استفاده شده است. نتیجه مطالعه انجام شده نشان می دهد که به دلیل تنوع اقلیمی در استان اردبیل دوره های تنش حرارتی متفاوتی از نظر زمانی و مکانی در سطح استان وجود دارد. بیشترین تعداد روزهای آسایش اقلیم در ایستگاه مشکین شهر و کمترین آن در ایستگاه اردبیل می باشد.