با توجه به رشد روزافزون کاربرد مجسمه های فیگوراتیو در مکان های عمومی شهری، این پژوهش به نحوه ی شکل گیری مجسمه ی فیگوراتیو در فضای شهری تهران و از این ره گذر به چگونگی برخورد و ارتباط شهروندان با مقوله ی «بدن خویش» به مثابه هویت فرهنگی در پارک ها و اماکن عمومی، پرداخته است. نظرات متفکران قدیم و همچنین توجه ویژه متفکران جدید و پیدایش «جامعه شناسی بدن» در دوران معاصر مورد بررسی قرار گرفته و به این نکته که در دوره ی معاصر، بدن تا چه اندازه به مثابه هویت فرهنگی و اجتماعی افراد شکل گرفته، توجه شـده است. در این زمینه از روش کتابخـانه ای و آمـاری بهره گرفته شده و نتایج بررسـی های آماری نشان از توجه و علاقه ی شهروندان تهرانی از هر سن، تحصیلات و محل سکونت با آشنایی بیشتر با بدن خود و قرارگیری مجسمه های شهری با موضوعیت انسان و بدن دارد. این پژوهش به دنبال میزان اثرپذیری جامعه ی شهری ایران - به طور مشخص شهر تهران - از این سنت فکری است. در این میان، توجهات، کمک ها و پشتیبانی استاد مهدی اخوی یان در پیش برد این امر و کمک های بی دریغ آقای حمیدرضا جمالی در نگارش و ویرایش این پژوهش باعث مسرت و دل گرمی بوده است. لازم است از همکاری گروه آمار دانشگاه علم و فرهنگ تهران و شهروندان تهرانی در شکل گیری آمار تحقیق قدردانی گردد. واژگان کلیدی: بدن، انسان، مجسمه سازی، مصرف، جامعه شناسی بدن، هویت فرهنگی و اجتماعی، فضای شهری