توالی به نسبت ستبری از رسوبات کرتاسه بالایی، با روند تقریبی خاوری-باختری، در جنوب باختری شهرستان سبزوار رخنمون دارد. هدف اصلی این بررسی، چینه نگاری و بایواستراتیگرافی بر مبنای نانوپلانکتون های آهکی بخش توربیدایتی از توالی نهشته های یاد شده شامل تناوبی از ماسه سنگ، شیل های سیلتی یا مارنی با میان لایه های آهکی است. به منظور تعیین سن دقیق این نهشته های فیلیشی و تفسیر شرایط حوضه رسوبی برش چینه شناسی در نزدیکی روستای کوچک لارهنگ (جنوب شرق فیل شور) مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی، تعداد 37 جنس و 82 گونه از نانوپلانکتون های آهکی شناسایی و عکس برداری گردید. بر اساس پراکندگی و فراوانی نانوپلانکتون های آهکی موجود در برش و اولین حضور گونه های شاخص ، بایوزون cc26 از زون بندی سیسینگ (1977) و زیرزون های cc26a و cc26b از زون بندی پرش نیلسون (1985) برای نهشته های مورد مطالعه پیشنهاد می شود. بر این اساس سنی معادل با انتهای ماستریشتین پسین را به این توالی می توان نسبت داد. همچنین شواهد نانوفسیلی بیانگر وجود مرز کرتاسه - پالئوژن در بخش بالای برش و پیوستگی این مرز است. بر مبنای حضور و درصد فراوانی نسبی نانوفسیل های آهکی می توان چنین استنباط کرد که ناحیه مورد مطالعه در عرض های جغرافیایی پایین تا متوسط آب های گرم با شرایط تغذیه ای الیگوتروفیک واقع بوده است. همچنین به نظر می رسد که رسوبگذاری این نهشته ها در محیطی کم ژرفا تا نسبتا عمیق دریا (شلف داخلی تا بخش های بالایی شیب قاره) رخ داده باشد و با توجه به گسترش و حضور هولوکوکولیت ها، در نهشته های محیط های کم عمق تا اعماق چند صد متری چنین استنباط می شود که به طرف بالای ستبرای مورد مطالعه، از عمق حوضه رسوبی کاسته می شود.