در این مطالعه با استفاده از روشهای برنامه ریزی غیرخطی و الگوریتم ژنتیک سعی در بهینه سازی طراحی شبکه های فاضلاب با جانمایی مشخص شده است. در روشهای بهینه سازی ارائه شده کلیه محدودیت های فنی در نظر گرفته شده است. از مدلهای هیدرولیکی هیزین-ویلیامز اصلاح شده و مانینگ با ضریب زبری ثابت و متغیر در شبیه سازی جریان نیمه پر لوله ها استفاده شده است. متغیر تصمیم در مدلهای پیشنهادی شیب و یا تراز کارگذاری لوله هاست که اقطار لوله ها در طی فرایند بهینه سازی بصورت گسسته محاسبه می گردند.