رساله حاضر که در راستای «حدود معاشرت با نامحرم از دیدگاه فقه» تدوین گردیده و مباحثی که به نظر رسیده از اهمیت بیشتری در ارتباط معاشرت با نامحرم برخوردار بوده مورد دقت قرار داده است. در مقدمه به «طرح تحقیق» و نکاتی که باید در طرح تحقیق رعایت شود اشاره شده است و بیان گردیده که هیچ عاملی موثرتر و قوی‏تر از رعایت حدودی که اسلام برای رابطه مرد و زن در اجتماع قرار داده نیست. در فصل اول کلیات مباحث پژوهش آورده شده است و روشن گردیده که واژه «معاشرت» در اصل لغت و اصطلاح به معنای: آمیختن، با کسی زندگی نمودن می‏باشد. و این مسیله را نیز مطرح نموده که «محرم» به کسی گفته می‏شود که ازدواج و نکاح با او حرام است و این «محرمیت» از سه راه تحقق می‏یابد. 1. از راه نسب 2. از راه رضاع 3. از راه مصاهره در فصل دوم «نگاه به نامحرم» مورد بررسی قرار گرفته و بیان شده است نگاه به نامحرم از منظر فقه اهلبیت علیهم‏السلام که برگرفته از آیات و روایات معصومین علیهم‏السلام می‏باشد حرام بوده و این مسیله که حرمت نگاه به نامحرم باشد از ضروریات دین مقدس اسلام است که در آن اختلافی وجود ندارد. فصل سوم اختصاص داده شده است به «پوشش در مقابل نامحرم» و توضیح داده شده است که برای یک زن و مرد مسلمان در معاشرت با یکدیگر چه مقدار پوشش لازم است و به عبارت روشن‏تر حدود پوشش برای آنها چیست. از مراجعه به آیات و روایات مربوطه و نظرات فقهاء معلوم می‏شود که زنان ملزمند که تمام بدنشان را از نامحرم بپوشانند جز وجه و کفین خود و این حکم در مورد مردان جاری نیست یعنی. برای مردان لازم و واجب نیست که تمام بدنشانرا از نامحرم بپوشانند جز عورات خود. در فصل چهارم «سخن گفتن با نامحرم» مورد بحث قرار گرفته است، و روشن شده است که سخن گفتن زنان با مردان اجنبی اگر از روی محبت و کرشمه و لذت نباشد مانعی ندارد. در فصل پنجم درصدد بیان دیگر از معاشرتها با نامحرم که در فصول گذشته از آنها سخن به میان نیامده می‏باشد. در این فصل با تکیه به آیات و روایات رسیده از اهلبیت علیهم‏السلام بیان شده است که «لمس نامحرم» حرام می‏باشد و این موضوع که حرمت لمس بدن نامحرم باشد مورد اتفاق آراء تمام فقهاء امامیه است. این بحث را نیز مورد دقت قرار داده که خودنمایی زنان در برابر نامحرم حرام است و آخرین گفتار این فصل اختصاص داده شده است به مسیله حضور و فعالیت زنان در اجتماع و مفصل توضیح داده شده است که زنان با شرایطی از قبیل: عدم اختلاط و عدم خلوت با نامحرم می‏توانند در اجتماع حضور پیدا کنند و به فعالیت که اسلام اجازه فرموده است بپردازند.

توزیع های نمایی، ریلی، نرخ شکست خطی، وایبل دو پارامتری، مقادیر غائی نوع اوّل و مدل انتگرال بتا رایج ترین توزیع هایی هستند که در تحلیل داده های بقا (طول عمر) به کار می روند. توزیع های ذکر شده دارای چندین ویژگی مطلوب و تحلیل پذیری فیزیکی خوبی هستند. در این پایان نامه یک توزیع وایبل تعدیل یافته معرفی می کنیم که این توزیع به چند توزیع ذکر شده قابل تعمیم است. برآورد درست نمایی ماکسیمم پارامترهای مجهول را به دست می آوریم. یک دسته از داده های واقعی بقا را ارائه داده و تحلیل روی آنها را به وسیله توزیع وایبل تعدیل یافته و چند توزیع پرکاربرد دیگر در آنالیز داده های بقا، انجام می دهیم. با مشاهده نتایج، نتیجه می شود که توزیع وایبل تعدیل یافته کارایی بیشتری نسبت به توزیع های ذکر شده ی دیگر دارد. مروری بر روش نمونه گیری مجموعه ای-رتبه ای خواهیم داشت و پارامترهای توزیع وایبل تعدیل یافته را بر اساس نمونه گیری مجموعه ای-رتبه ای و نمونه گیری تصادفی ساده به دست می آوریم، با مشاهده ی نتایج، مشخص می شود که اریبی و میانگین توان دوم خطا برای پارامترها با روش نمونه گیری مجموعه ای-رتبه ای کمتر است. هم چنین بررسی تحت تابع زیان لینکس نشان می دهد که متوسط زیان برای پارامترها با روش نمونه گیری مجموعه ای رتبه ای شده کمتر است.