امروزه تولید منسوجات بی بافت به منظور استفاده به غیر از مصارفی چون کفپوش مورد توجه قرار گرفته است. در این پروژه تلاش شده است تا با اضافه نمودن الیاف استبرق که لیفی است سلولزی و از گیاهان بومی مناطق جنوبی و سواحل خلیج فارس می باشد، به الیاف پلی پروپیلن خاصیت جذب رطوبت منسوج بی بافت جهت استفاده در مصارفی مانند پانسمان، زخم، پوشک بچه و پارچه های بهداشتی و تمیز کننده بهبود داده شود. آزمایشات انجام شده نشان دادند که جذب رطوبت این الیاف در حالت تماسی به علت واکس موجود بر روی /ان ها بسیار کم بوده و عملیات شستشو و بر طرف نمودن واکس نیز به علت اسیب رسیدن به الیاف شکننده استفاده از ان ها را در مراحل بعدی غیر ممکن می سازد. اما شستشوی منسوج بی بافت پس از سوزن زنی برای زدودن واکس موجود بر روی الیاف می تواند یک راه حل برای افزایش میزان جذب رطوبت منسوج بی بافت باشد. نتایج آزمایشات نشان داد که افزایش میزان الیاف استبرق تاثیری در میزان تنش پارگی نمونه ها چه در جهت عرض چه در جهت طول ندارد اما ازدیاد طول تا حد پارگی منسوج بی بافت با افزایش درصد استبرق در مخلوط ابتدا کاهش می یابد اما با افزایش بیشتر میزان الیاف استبرق افزایش می یابد. همچنین با افزایش میزان الیاف استبرق جذب رطوبت نمونه تا 4 برابر افزایش می یابد اما در حالتی که نمونه به صورت فتیله ای رطوبت جذب کند افزایش میزان الیاف استبرق هم سرعت جذب رطوبت و هم طول پیشروی مایع بعد از گذشت مدت زمان ثابت را کاهش می یابد.