یکی از مهم ترین مصادیق حقوق زوجه نفقه زوجه است. علماء و حقوقدانان تعریف نفقه را گوناگون ارائه کرده اند. آنچه از این تعاریف ها بدست می آید این است که نفقه زوجه عبارت است از نیازمندی های زندگی زوجه که مرد شرعا و قانونا موظف به پرداخت آن است مانندژک خوراک، پوشاک، مسکن و .... ایات و روایات صریحا بر نفقه زوجه دلالت می کنند که مرد موظف است آن را تأمین کند. مهم ترین مصادیق از موضوعات نفقه زوجه خوراک، پوشاک، مسکن، هزینه دارو، اثاث منزل و غیره است. فقهای امامیه برای نفقه زوجه حدی معین نکرده اند مگر شیخ طوسی (ره). در تعیین مقدار نفقه اکثر فقهای امامیه ملاک حال زوجه را دانسته اند. شرایط نفقه زوجه: دائمی بودن عقد و تمکین کامل زوجه است. سقوط نفقه زوجه: نشوز، زوجه صغیره، زوجه کبیره و زوج صغیر، زوج بیمار و زوجه ای که به سفر برود بدون اذن شوهر. حق حضانت فرزندان بین علماء و دانشمندان اختلاف است اما آنچه از اقوال علماءبدست می آید این است که اکثر علمای امامیه حضانت طفل پسر را تا دو سال و حضانت طفل دختر را تا هفت سال، حق زوجه دانسته اند. شرایط حاضن حاضنه: سلامت جسمانی، اسلام، ازدواج نکردن مادر و غیره است. سقوط حق حضانت: جنون، ازدواج مادر، کافر شدن یکی از ابوین و غیره است.