شاید امروزه کمتر کسی را می توان پیدا کرد که طی دهه های گذشته بارها با واژه تروریسم روبرو نگردیده باشد. باید گفت در خصوص جرم تروریسم با وجود اختلاف در تعریف و مفهوم آن، در مبارزه با این جرم اختلافی در بین کشورها وجود ندارد. اما بسیاری از کشورها با توجه به عدم تعیین کاربرد ولفظ تروریسم و مفهوم آن متاسفانه نهایت سوء استفاده را کرده و آن را وسیله و ابزاری در پیشبرد اهداف خاص سیاسی خود قرارمی دهند.خطرات ناشی از اقدامات تروریستی در چارچوب سرزمینی معین نمی گنجد و به تهدیدی جهانی تبدیل شده است. در نظام حقوقی ایران راههای مبارزه با تروریسم کارامد و به روز نیست و قانون خاصی که جرم تروریسم را به طور مستقل جرم انگاری و به بررسی آن پرداخته باشد وجود ندارد.در واقع باید گفت که علاوه بر اقدامات کیفری که باید در این زمینه صورت بگیرد،باید اقدامات غیر کیفری هم مورد توجه قرار بگیرد.چرا که تدابیر کیفری چندان نمی تواند از ارتکاب چنین جرایمی پیشگیری کند.از این رو باید با توجه به مطالعات جرم شناسانه،به پیشگیری غیر کیفری از این جرایم روی آورد.