به منظور بررسی اثر سطوح مختلف اسید آلی بر عملکرد رشدجوجه های گوشتی تغذیه شده با انرژی و پروتئین تعدیل شده، تعداد 160 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس در یک طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار و 8 قطعه جوجه در هر تکرار از سن 7 تا 42 روزگی مورد استفاده قرار گرفت. تیمار ها شامل: 1- جیره کنترل مثبت (مطابق با توصیهnrc )، 2- جیره کنترل منفی (پروتئین و انرژی تعدیل شده، 95درصد توصیهnrc )، 3- جیره کنترل منفی + 1/0درصد مکمل تجاری اسیدآلی (اورگاسید)، 4- جیره کنترل منفی + 2/0 درصد مکمل تجاری اسیدآلی و 5- جیره کنترل منفی+ 3/0درصد مکمل تجاری اسید آلی بودند. صفاتی نظیر مصرف خوراک، وزن بدن، افزایش وزن هفتگی، ضریب تبدیل خوراک، صفات مربوط به لاشه، وزن نسبی اندام های حفره بطنی، فعالیت آنزیمی سرم، قابلیت هضم ایلئوم، پروتئین، انرژی قابل متابولیسم، کلسیم و فسفر کل در طول دوره آزمایش اندازه گیری و مورد آنالیز قرار گرفت. افزایش وزن جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های دارای کمبود انرژی و پروتئین بطور معنی داری کاهش یافت (05/0p<). اگرچه افزودن اسید آلی به جیره های دارای کمبود انرژی و پروتئین سبب بهبود عملکرد رشد گردید، این اثر معنی دار و قابل ملاحظه ای نبود. به هرحال، افزودن 2/0درصد اورگاسید به جیره ها سبب بهبود معنی داری ضریب تبدیل خوراک گردید (05/0p<). همچنین افزودن اسیدهای آلی سبب بهبود بازده لاشه و وزن نسبی اجزای لاشه گردید. اورگاسید اثر معنی داری بر وزن نسبی بر وزن نسبی سنگدان، پیش معده، پانکراس و کبد نداشت و تنها موجب کاهش عددی وزن نسبی سنگدان گردید. افزودن اورگاسید در سطوح مختلف تا حدودی باعث افزایش وزن نسبی طحال و بورس فابر سیوس شد. نتایج نشان داد که افزودن 2/0 و 3/0 درصد اورگاسید سبب بهبود معنی دار (01/0>p) قابلیت هضم انرژی قابل متابولیسم و پروتئین شد. اما قابلیت هضم ایلئومی کلسیم و فسفر را افزایش داد که معنی دار نبود. در مورد آنزیم های سرم در بر هیچ یک از فراسنجه های آنزیمی سرم اثر معنی داری (باستثنای alp) نداشت. که با افزایش سطح اسید آلی در جیره، کاهش معنی داری در مقدار alp نسبت به تیمار شاهد و تعدیل شده وجود داشت. کلمات کلیدی: جوجه گوشتی، عملکرد رشد، اسید آلی، اورگاسید