امروزه استفاده از نانومواد مختلف از قبیل نانو اکسید آهن برای حذف فلزات سنگین از آب روز به روز در حال گسترش است. دلیل این امر نیز مزایای فراوان و معایب کمتر آن نسبت به دیگر روش ها می باشد، همچنین جاذب های زیستی دارای توانایی ها و مزایای بسیاری در حذف فلزات سنگین از محیط های آبی هستند، بنابراین در این پژوهش این دو روش برای حذف فلز سنگین کروم و سرب از آب استفاده شد. ابتدا تاثیر افزودن نانوذرات اکسید آهن (? - fe2o3) و در ادامه اثر تثبیت و پیش پالایش جلبک در حذف سرب و کروم بررسی شد، نتایج اندازه گیری غلظت با دستگاه icpنشان داد که پیش پالایش در محیط الکلی بیشترین میزان حذف را در پی دارد و تثبیت جاذب بر یک بستر راندمان حذف را افزایش می دهد، همچنین ترکیب جاذب نانوذرات آهن و جاذب جلبکی برای پالایش آب بهترین جاذب است، همچنین محلول با غلظت ppm 10 بهترین محلول برای حذف کروم و سرب از آب بود و در تمامی آزمایش هایی که نانوذرات مورد استفاده قرار گرفتند کروم cr6+به کروم cr3+ و سرب pb3+به سرب pb2+ تبدیل گردید. در ادامه برای بدست آوردن زمان بهینه و تاثیر افزودن جلبک و بدست آوردن دیگر فاکتورهای بهینه در فرآیند حذف، در زمان-های 20، 45، 90، 120 و240دقیقه از محلول با غلظتppm 10 که حاوی مقدار مشخصی از جاذب بود و بوسیله همزنی با سرعت های 120 و 240 دور در دقیقه همزده می شد نمونه برداری شد، سپس با تغییر مقدار جاذب استفاده شده در آزمایش سعی شد مقدار جاذب بهینه برای جذب بدست آید برای این منظور پنج مقدار یا غلظت متفاوت از جاذب در آب استفاده شد و نتایج نشان داد که افزایش مقدار جاذب موجب افزایش درصد حذف خواهد شد، در تمامی آزمایش هایی که نانوذرات مورد استفاده قرار گرفت کروم cr6+به کروم cr3+ تبدیل گردید که خود یک مزیت می باشد به این علت که کروم cr6+فلزی به مراتب خطرناکتر و سمی تر از کروم cr3+ می باشد. نتایج نشان داد دوره 240دقیقه، میزان 1/0گرم جاذب نانو، سرعت همزن 120 دور بر دقیقه براد جاذب جلبکی و سرعت همزن 240 دور بر دقیقه برای جاذب نانو، و البته پیش پالایش الکلی و تثبیت جاذب بهینه-ترین حالات برای حذف کروم و سرب می باشند.