این پایان نامه تلاشی است به منظور بررسی دقت جی. دی. سلینجر در استفاده بارز ترین استراتژی های روایت شناسی به منظور شکل دهی درون مایه های آثارش. به این منظور برخی از مهم ترین جنبه های روایت شناسی که از کتاب "مباحث روایت" اثر ژرالد ژنه برگرفته شده, بر روی چندین داستان کوتاه از مجموعه " نه داستان" سلینجر پیاده خواهد شد. ژنه, سنگ محک این تحقیق پنج مفهوم اصلی ترتیب, طول زمان, تکرار, تناوب, حالت و صدا را در کتابش معرفی می کند. فرضیه محقق بر آن است که سلینجر آگاهانه یا نا آگاهانه برخی از این تکنیک ها را به منظور تاثیر گذاری بیشتر درون مایه های رایج آثارش به کار گرفته. طبق نظر جیمز میلر برخی از درون مایه های رایج سلینجربه این شرح آمده اند: کودکان در لباس پیامبران, ب تصویر کشیدن حال و هوای جنگ جهانی دوم در آمریکا, سبک و سیاق زندگی مردم سطح متوسط جامعه و به تصویر در آوردن واقعیت مرگ و زندگی. (میلر 46-20) بنابراین برخی از داستان های سلینجر بر اساس این درون مایه ها مورد بررسی قرار خواهد گرفت و علاوه بر این داستان کوتاه ها از منظر روایت شناسی ژنه و مفهوم های روایت شناسانه اصلی اش نیز مورد تحلیل قرار خواهد گرفت. در آخر این تحقیق ثابت خواهد کرد که آیا بین درون مایه های انتخابی سلینجر و استراتژی های روایت شناسانه انتخابی او ترتباطی محسوس وجود دارد یا خیر. فرضیه این تحقیق بر آن است که این دو مفهوم در داستان های سلینجر به طور دقیقی مکمل یکدیگر می باشند و با استفاده به جا تاثیر نوشته های سلینجر را به طور چشم گیری بالا می برند.