در طول شکل گیری نقاشی معاصر توجه هنرمندان ما بیشتر به برداشت هایی تقلیدوار از سبک های هنر مدرن غرب بوده است که در اکثر مواقع هیچ هویت ملی و قومی در آنها مشاهده نمی شود. در این راستا برخی از هنرمندان معاصر با رجوع به تاریخ گذشته ی خود و استفاده از نقوش سنتی سعی در ایجاد فضایی با هویت ایرانی کرده اند. هدف اصلی تحقیق مشخص نمودن تاثیر استفاده از این نقوش در ایجاد هویت است. این پژوهش در پی پاسخ به این سوال می باشد که «آیا استفاده از نقوش سنتی باعث هویت بخشی به این آثار شده است؟». روش انجام تحقیق توصیفی و تحلیلی بوده و شیوه ی گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و اینترنتی می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که در گذشته هویت با محتوا و مضمون گره خورده اما استفاده از نقوش سنتی در بسیاری از آثار نقاشی معاصر بدون در نظر گرفتن محتوا، و بیشتر با توجه به فرم گرایی، جنبه ی تزیینی پیدا کرده و موجب هویت بخشی نشده است. عناصر بصری هر کدام در بستر زمانی خودش بیانگر بخشی از آن نگاه و اندیشه می باشد و می تواند هویت خود را مشخص کند.