سفالینه های دوره اسلامی از جمله آثار با ارزش هنری و فرهنگی باقی مانده از آن دوره می باشند که در نبود اسناد مکتوب مصور، تصویری گویا از هنرهای ایران آن زمان ارایه می نمایند. تنوع آثار سفالی چه از نظر چگونگی ساخت اشیاء و چه از نظر تزیین و شکل آنها، بسیار قابل توجه می باشد. سفال های بدون لعاب، تکرنگ، نقش کنده، لعاب پاشیده، قالب زده، مشبک بدل چینی، زرین فام و مینایی که با اسلوب های زیر رنگی و رو رنگی تزیین شده اند و در موزه های مختلف ایران و جهان نگهداری می شوند. از جمله نمونه های موجود در دو گنجینه نارنجستان قوام و شاهچراغ شیراز که بخشی از این سفالینه ها تنها با یک روش ساخته شده و بخشی دیگر با ترکیب چند روش و لعاب های گوناگون شکل یافته است. در این پژوهش که بر اساس تحقیقات میدانی و کتابخانه ای صورت پذیرفته، به بررسی تحلیلی و توصیفی این اشیاء سفالی پرداخته و سپس آسیب شناسی علمی این آثار و شیوه های نگهداری آنها بیان شده است. مهمترین مساله در این پژوهش شناخت شیوه های ساخت، تکنیکهای اجرایی، تزیینات و مکان ساخت این سفالینه ها بود که در نتیجه با مطالعه و بررسی تطبیقی آنها با نمونه های مشابه در موزه های مختلف انجام پذیرفت. سپس آسیبهای وارد شده بر آنها معرفی گردید و دو شیء مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت.