تا همین اواخر طلاق نشانه ی بی ثباتی خانواده و بحران اجتماعی و فردی قلمداد می شد و بیانگر مجازاتی بود که به دلیل کوتاهی در مورد همسر، فرزندان، خانواده و جامعه ایجاد می شد. اما امروزه جدایی زوجین یک پدیده عادی شده است. آمارها بیانگر افزایش طلاق در سال های اخیر نه تنها در شهرهای بزرگ، بلکه در شهرهای کوچک و سنتی نیز است. بر این مبنا پژوهشی با عنوان علل اجتماعی موثر بر نگرش و ادراک شهروندان آران و بیدگل نسبت به طلاق صورت گرفته است. برای تبیین ادراک شهروندان از نظریه های مبادله اجتماعی، انتخاب عقلانی، کارکردگرایی، کنش، کنش متقابل نمادین، شبکه اجتماعی، یادگیری اجتماعی، پیوند افتراقی، بی سازمانی اجتماعی، فضای اجتماعی و دیدگاه بک و بک در مورد پیامدهای مدرنیته استفاده شده است. روش پژوهش، پیمایش است. برای گردآوری اطلاعات در جامعه آماری یعنی شهر آران و بیدگل از تکنیک پرسش نامه استفاده شده است. نمونه شامل 378 نفر از زنان و مردانی است که حداقل یک مرتبه ازدواج کرده اند. شیوه ی نمونه گیری از نوع خوشه ای است. یافته های تحقیق بیانگر این است که از میان متغیرهای زمینه ای تنها متغیر تحصیلات با نگرش تاییدی نسبت به طلاق رابطه ی معنادار مثبت و با نگرش انکاری نسبت به طلاق رابطه معنادار منفی دارد. از میان متغیرهای مستقل؛ متغیر نگاه مثبت به ازدواج (24/0-)، رضایت زناشویی (24/0-) و سنت گرایی (18/0-) و کیفیت روابط اجتماعی (18/0-) بیشترین همبستگی را با نگرش تاییدی نسبت به طلاق دارند. و متغیرهای نگرش مثبت به ازدواج (22/0)، فردگرایی (19/0)، سرمایه تحصیلی (17/0-) و سنت گرایی (17/0) بیشترین همبستگی را با نگرش انکاری نسبت به طلاق دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که متغیرهای مستقل، توانایی تبیین نگرش تاییدی نسبت به طلاق (مدل 1) را بیشتر از نگرش انکاری نسبت به طلاق (مدل 2) دارند (9/14% در مقابل 4/13%). همچنین در هر دو مدل، متغیر رضایت زناشویی بیشترین اثر را در تبیین نگرش انکاری و تاییدی نسبت به طلاق دارد. متغیرهای نگاه مثبت به ازدواج و فردگرایی کمترین اثر را در تبیین نگرش تاییدی و انکاری نسبت به طلاق دارند.