در مطالعه پیش رو، سنتز ترکیبات نانوپروس zn-ox-omc، zn-ox-cmk-5 و zn-ox-cmk-3 با استفاده از سورفکتانت پلارونیک (p123) و پلارونیک (f127) به عنوان قالب برای جهت دهی استفاده شد. پیش ماده معدنی تترا اتیل ارتو سیلیکات (teos) به منظور تشکیل ماده نانو ساختار تحت شرایط هیدروترمال صورت گرفت. سپس ترکیب omc با استفاده از al-sba-16 به عنوان قالب و فورفوریل الکل به عنوان پیش ماده کربنی سنتز گردید. ترکیبات سنتز شده در زمان تعادل پایین، قابلیت بسیار بالایی برای جذب دی بنزو تیوفن در محیط آبی از خود نشان دادند. ظرفیت جذب برای جاذب ها‍‍‍ ی zn-ox-omc، zn-ox-cmk-5 و zn-ox-cmk-3 به ترتیب برابر با mg(s)/g 56 ر29، 32 ر21 و 86 ر11 بدست آمد. zn-ox-omc ظرفیت جذب بزرگ تری نسبت به zn-ox-cmk-5 نشان می دهد که این به خاطر سطح تماس بالا و حجم بزرگ تر حفرات است. ترتیب جذب در آنها به صورت : omc > cmk-5 > cmk-3 بدست آمد. با بررسی اثر پارامترهای مختلف این نتیجه حاصل شد که با عامل دار کردن جاذب مقادیر جذب افزایش یافته و تغییرات دمایی اثر چندانی بر میزان جذب دی بنزو تیوفن بر روی این جاذب ها ندارد. همچنین بررسی داده های جذبی دی بنزو تیوفن تطابق مطلوبی با ایزوترم فروندلیچ نشان دادند