انجام فعالیت بدنی مناسب برای مبتلایان به بیماری دیابت نوع دوم علاوه بر جنبه کنترلی می تواند جنبه درمانی نیز داشته باشد. مطالعات زیادی در این زمینه صورت پذیرفته اما اطلاعات ضد و نقیض زیادی نیز وجود دارد. بنابراین هدف از این تحقیق ، بررسی تاثیر 8 هفته فعالیت بدنی ترکیبی (مقاومتی-استقامتی) بر عوامل خطرزای بیماریهای قلبی-عروقی در بیماران دیابتی زن غیر وابسته به انسولین استان یزد بود بدین منظور تعداد 30 نفر از بیماران دیابتی زن نوع دوم استان یزد،با دامنه سنی40 تا 50 ساله در دو گروه تجربی (n=15) و کنترل (n=15) به صورت تصادفی انتخاب شده در یک برنامه منظم ورزشی 8هفته ای شرکت کردند. برنامه تمرینی شامل 60-45 دقیقه فعالیت هوازی با شدت 75-60 درصد ضربان قلب بیشینه و2بار در هفته و 60-45 دقیقه فعالیت مقاومتی با شدت60-50 درصد یک تکرار بیشینه و 2 بار در هفته بود قبل و بعد از تمرینات از آزمودنی ها نمونه خونی جمع آوری شد.همچنین شاخص های قد ،وزن ،bmi ،vo2max نیز قبل و بعد از تمرینات از هر دو گروه اندازه گیری شد. آزمودنی ها بطور تصادفی از بین بیماران دیابتی زن در مرکز تحقیقات دیابت استان یزد انتخاب شدند. برای توزیع طبیعی داده ها از آزمون کلوموگراف اسمیرنوف (k-s) و برای مقایسه میانگین بین گروه ها وآزمون فرضیه ها در مرحله پیش آزمون از t گروه های مستقل استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss صورت گرفت و سطح معنی دار بودن در این پژوهش 0.05p< در نظر گرفته شد. همچنین شاخص حداکثر اکسیژن مصرفی، قند خون ناشتا، وزن بدن،کلسترول ldl ، تری گلیسیرید، کلسترول تام، فشار خون سیستول و دیاستول و ضربان قلب استراحت از طریق روشهای مخصوص تعیین گردید.(0.05< p) یافته ها نشان داد که 8 هفته تمرین استقامتی با شدتهای گفته شده بر عوامل مذکور تاثیر مثبت دارد، اما این فعالیت بر کلسترول hdl و شاخص توده بدن بی تاثیر است که با ادامه این فعالیتهای بدنی ممکن است این تاثیرات بارزتر گردد