آموزش واژگان یکی از مهم ترین ابعاد آموزش زبان را تشکیل می دهد. مدرس یا زبان آموز در هر سطحی که باشد، همواره به دنبال ابزارها و رویکردهای جدیدی است تا بتواند به کمک آنها واژگان خود را غنی کند وبر مهارت واژگانی خود بیفزاید. از این گذشته، واژگان به عنوان اولین اجزای پل ارتباطی محسوب می شوند. یک خارجی بدون استفاده از قوانین دستوری، واژه شناسی و دیگر عناصر زبانی، قادر است تنها به کمک چند کلمه یا حرکت به خوبی پیام خود را منتقل کند. به همین دلیل است که در تمامی برنامه های آموزش زبان باید جایگاه کاملاً مشخصی به آموزش واژگان اختصاص داد. در این زمینه مطلوب آن است که به منظورارتقای کارآمدی برنامه ی در نظر گرفته شده، فرهنگ و عادات زبان آموزان در برابرفراگیری واژگان در برنامه آموزشی گنجانده شوند. این موضوع سرآغاز کار تحقیقاتی ما گشت. در این تحقیق، تلاش ما بر آن بوده که مشخص سازیم جذب واژگان پربسامد و پرکاربرد ارایه شده در متد alter ego نزد زبان آموزان ایرانی به چه میزان است ( در این تحقیق، واژگان پرکاربرد اشاره به واژگانی دارند که بر اساس یک معیار موضوعی مانند "رخداد" طبقه بندی شده اند و متفاوت از مفاهیم "مفهوم، برداشت" و "نقش، کارکرد" می باشند). در آخر، بنابر نتایج به دست آمده، پی بردیم که زبان آموزان ایرانی واژگان پرکاربرد را به خوبی جذب می کنند و مشکل آنهابیشتر مربوط به واژگان پربسامد که اغلب واژگان دستوری هستند می باشد.