هدف از مطالعه حاضر بررسی نگرش ومیزان ارتکاب دانش آموزان به تقلب و نقش مولفه هایبرنامه-درسی اجرا شده برآن بوده است. بدین منظور نمونه ای متشکل از 153 دانش آموز دختر دبیرستان شهرستان مه ولات به روش تصادفی انتخاب گردید. ابزارمورد استفاده دراین پژوهش پرسشنامه محقق ساخته نگرش به تقلب، پرسشنامه محیط آموزشی راف و همکاران(1997) و پرسشنامه ارزشیابی ادراک شده الخروصی(2009) بود. نتایج نشان داد که میاننمرهنگرشبهتقلبوارتکاببهآن88/0 همبستگی وجود دارد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که ادراک فراگیران از روش تدریس، معلم، فضای یادگیری، خودکارآمدی تحصیلی یادگیرنده، ارزشیابی تبحری با نگرش به تقلب همبستگی منفی دارند و ارزشیابی عملکردی محور با نگرش به تقلب همبستگی مثبت دارد. نتایج رگرسیون همزمان نیز نشان داد کهمتغیرهای پیش بین می توانند به صورت ترکیبی 86 درصد از تغییرات متغیر نگرش به تقلب را تبیین کنند و از بین متغیرهای پیش بین، دو متغیر ارزشیابی تبحری محور و عملکردی محور می تواند متغیر ملاک(نگرش به تقلب) را پیش بینی کنند و سایر متغیرهای پیش بین به تنهایی قادر به پشبینی نگرش به تقلب نیستند. همچنین نتایج یافته ها بیانگر آن است نمرهنگرشتقلبدانش-آموزاننسبتبهتقلبازارزشمتوسطپرسشنامهبیشتراست و1/96 درصد دانش آموزان در آزمون مرتکب تقلب می شوند و تنها (9/3) درصد دانش آموزان اصلاً مرتکب تقلب نمی شوند. بر اساس یافته های این پژوهش، تکوین فنی برنامه درسی و بازنگری در اجرای برنامه درسی از ضرورت های مهم نظام آموزشی در جهت پرورش صداقت و پرهیز از تقلب دانش آموزان قلمداد می شود