انگلیسی به عنوان یک زبان جهانی، پیش نیازی برای شرکت در محافل علمی و انجام بسیاری از کارهای بین المللی است. اما زبان آموزی، از نظر سیاسی، یک فعالیت خنثی نمی باشد. حرفه آموزش زبان، می تواند وجهه ای از واقعیت امپریالیسم زبانی قلمداد شود و به عنوان یک ابزار تهاجم فرهنگی، عمل نماید که این ویژگی در راستای ایدئولوژی عالی امام خمینی (ره) در گنجاندن زبان انگلیسی در سرفصل های آموزشی مدارس و دانشگاهها نمی باشد. فیلم به عنوان یک ابزار زبان آموزی، می تواند به عنوان واسطه تهاجم فرهنگی عمل کند. تحقیق حاضر که به بررسی نقش فیلم های هالیوودی در پروژه اسلام ستیزی می پردازد، نشان می دهد که گردانندگان هالیوود، با به خدمت گیری دنیای هنر و خوش نشان دادن چهره خود و مخدوش نمودن چهره دیگران، هرگونه سیاست غرب را موجه جلوه می دهند. همچنین این تحقیق به بررسی راهکارهای مقابله با تهاجم زبانی، توسط مدرسان و زبان آموزان ایرانی، می پردازد.