پساب حاوی روغن اثرات زیان باری بر انسان و محیط زیست دارد. روش های بسیاری از قبیل جداکننده های مبتنی بر وزن مخصوص، شناورسازی با هوا، فیلتراسیون غشایی و فرآوری بیولوژیکی برای حذف روغن مورد استفاده قرار گرفته است. فرآیند جذب سطحی نیز به عنوان روش مناسبی برای حذف روغن شناخته شده است. در میان جاذب های گوناگونی که برای حذف آلاینده ها از آب به کار گرفته شده، نانوکامپوزیت های مغناطیسی سیلیکاتی ویژگی های ممتازی را نشان داده اند. از نانوکامپوزیت های مغناطیسی سیلیکاتی به منظور حذف رنگ ها، فلزات سنگین و آلاینده های آلی استفاده شده است. در این پژوهش، ابتدا یک نانوکامپوزیت مغناطیسی با ساختار هسته- پوسته ساخته شد. هسته از جنس نانوذره ی مغناطیسی بود و پوسته از یک لایه سیلیکای غیر متخلخل و یک لایه سیلیکای متخلخل تشکیل شده است. سطح نانوکامپوزیت مغناطیسی از طریق واکنش با تری متیل کلرو سیلان اصلاح گردید. آزمون های تعیین مشخصه شامل پراش پرتو ایکس، طیف سنجی تبدیل فوریه ی مادون قرمز، میکروسکوپ الکترونی عبوری، آنالیز جذب و واجذب bet، اندازه گیری حجم و توزیع اندازه ی روزنه از روش bjh و آنالیز مغناطش نمونه ی مرتعش انجام گرفت. نتایج نشان داد که ساختار مطلوب حاصل گشته و اصلاح سطح به طور موفقیت آمیزی انجام گرفته است. جاذب تولید شده، به منظور حذف گازوئیل از امولسیون شیمیایی روغن در آب مورد استفاده قرار گرفت. مطالعات سینتیکی بر روی جذب گازوئیل از یک نمونه با غلظت 10 میلی گرم بر لیتر در دمای اتاق مشخص ساخت که نانوکامپوزیت قادر بود در مدت 2 ساعت 80% از آلاینده را حذف کند. مطالعات تعادلی در دمای اتاق نشان داد که داده های تجربی به خوبی با ایزوترم فروندلیچ سازگاری داشتند