زندگی ابراهیم (ع)، مجموعه ای از وقایعی است که با آزمون های دشوار الهی همراه بوده اند. بخشی از داستان این آزمون ها به دلیل برخورداری از بیان تصویری قابل اهمیت، همواره در گذشته از سوی نگارگران و سفارش دهنده گان نگاره ها مورد توجه قرار گرفته اند. امروزه نیز با توجه به ارزش و اهمیت داستان زندگی ابراهیم (ع) به عنوان میراثی غنی از مضامین دینی و تصویرآفرینی ادبی از یک سو و جای خالی آن در نگارگری معاصر از سوی دیگر؛ ضرورت پرداختن به این موضوع در عرص? نگارگری مشخص می شود. در این پژوهش با رویکردی تعاملی، ضمن پرداختن به ساختار بصری و محتوای نگاره های ابراهیم (ع)؛ بخش های مختلف داستان زندگی آن حضرت نیز از حیث تصویرآفرینی ادبی و با استناد به متن قصص الانبیاءِ ابواسحاق نیشابوری مورد مطالعه قرار گرفته است. پژوهش حاضر بر مبنای تحقیق کیفی بوده و از روش توصیفی و تحلیلی بهره برده است. نتایج حاصل بر آن است که ساختار بصری نگاره های ابراهیم (ع)، با تصویرآفرینی ادبی و محورهای فکری موجود در داستان ها همگام بوده و نگارگر در این زمینه از رویکردهای بصری متنوعی نظیر نمایش بُعد بی زمانی و بی مکانی واقعه؛ همزمانی دو عالم متعال و واقع؛ رنگ پردازی بیانگر و استفاده از عناصر متداول زمانه، در بیان هرچه عمیق تر و ملموس ترِ درون مای? اثر بهره برده است. همچنین باید اذعان داشت که نکات حاصل از تحقیق، در بخش پروژ? عملی و در مصورسازی یک نگاره از داستان ابراهیم (ع) با رویکردی معاصر به کار گرفته شده است.