مینا سازی یکی از صنایع دستی کهن و اصیل در تمدن ایران است که مردم این سرزمین از دیرباز با اصول خلق این هنر صنعت آشنا بوده و تا به امروز آنرا به تکامل رسانده اند. تکاملی که حاصل تلفیق سختی و زمختی فلز با درخشندگی و ظرافت لعاب مینا و حاصل سال ها تفکر و تجربه و است.مینا سازی نیز همچون بسیاری از هنرهای سنتی به دلیل نداشتن کاربردی جدید، امروزه، تنها با یک شکل و در قالب ظروف در چشم بیننده جلوه گری می کند. در حال حاضر در ایران هنرمندان و استادکارانی هستند که بازماندگان تعلیم دیده ی این هنر، به صورت سینه به سینه اند و اگر برای حفظ و اشاعه ی اندوخته های ایشان کوششی جدی به عمل نیاید، ناگزیر این رشته از هنرهای سنتی کشورمان را رو به زوال خواهیم دید. و این ناآشنایی و تکرار پیشامدی است که اگر مینا را در داخل کشور تهدید نکند عرضه ی آن را در جامعه ی جهانی مختل خواهدکرد. بنابراین با این سوال اصلی که چگونه می توان از این هنر در ساخت دیگر آثار هنری استفاده کرد سعی شده که با تغییر کاربری تجربه ای در ساخت زیورآلات با این شیوه داشت. بطوری که با ترکیب تجربی و عملی مینا سازی با ساخت زیورآلات، شکلی متفاوت و کاربردی به این دو هنر داده و نقش محدود مینا را که فقط در ظروف تزیینی خلاصه شده است را شاید به نقشی پویا و با صرفه در زمینه ی اقتصادی تبدیل کند. که این تحقیق کاربردی با استفاده از منابع کتابخانه ای و میدانی و بدست آوردن تجربیات عملی برای رسیدن به این هدف تلاش کرده است.