حل مسأله تصمیم گیری که منجر به تشخیص پزشکی می شود از اهمیت خاصی برخوردار می باشد زیرا پیشرفت در اینگونه مسائل می تواند کمک قابل ملاحظه به درمان ساده تر و کم هزینه تر بیماران به دنبال داشته باشد. مفهوم تشخیص پزشکی بدین معنی است که پزشک با بررسی عوامل و عوارض مشاهده شده بیماری را تشخیص دهد. هدف ما در این پژوهش این است که روشهای تصمیم گیری در تشخیص پزشکی را با ابزارهایی مانند منطق فازی، مجموعه نرم و مجموعه نرم فازی بررسی نماییم. در این تحقیق روش سانچز را که برای تشخیص پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد را به عنوان یکی از کارهای مرتبط بیان کرده ایم و یک مثال با استفاده از روش سانچز حل کرده ایم. بعد از آن روش میانگین بالقوه را معرفی کرده ایم و چند مثال کاربردی را با این روش و دیگر روش های بیان شده در این تحقیق (روش فنگ و روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی) حل کرده ایم. دلیل استفاده از مجموعه نرم فازی این است که بوسیله آن عدم دقت و عدم قطعیت موجود در بیان عوامل موثر در بیماری را به سادگی می توان بیان کرد. روش میانگین بالقوه روش اصلی بیان شده در این پژوهش می باشد که با بیان و پیاده سازی آن روی مسائل تصمیم گیری پزشکی و همچنین اعمال روال کاهش پارامتری گفته شده و مقایسه جواب های بدست آمده از روش های مختلفی که بیان کرده ایم، به این نتیجه رسیده ایم که این جوابها نسبت به جوابهای بدست آمده از سایر روش ها از اطمینان بیشتری برخوردار می باشند. به عنوان یک نتیجه از این تحقیق می توان بیان کرد که روش میانگین بالقوه در موارد توضیح داده شده نتیجه قابل قبولی به ما داده است.