پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر وپسر تک زبانه و دوزبانه شاغل به تحصیل در مقاطع تحصیلی اول، دوم، سوم دبیرستان های شهرستان های تهران در سال تحصیلی92-1391 می باشند. روش نمونه گیری این پژوهش خوشه ای چند مرحله ای بوده و در نهایت از هر گروه پسر و دختر 80 نفر (40 نفر تک زبانه و 40 نفر دوزبانه) به روش تصادفی انتخاب شدند (مجموع 160 نفر). جهت جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از پرسشنامه های سبک های هویت برزونسکی و مسئولیت پذیری استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از دو روش آمار توصیفی (فراوانی در صد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون t و همبستگی پیرسون) استفاده شده است. براساس فرضیه های این پژوهش یافته ها به شرح ذیل می باشند: بین میزان تعهد درونی با تعهد هویت دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه دختر و پسر رابطه معنی دار وجود دارد. بین میزان تعهد بیرونی با تعهد هویت دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه دختر و پسر رابطه معنی دار وجود دارد. بین میزان احساس امنیت با تعهد هویت دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه دختر و پسر رابطه معنی-دار وجود دارد. بین میزان عزت نفس در مدرسه با تعهد هویت دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه دختر و پسر رابطه معنی دار وجود دارد. بین میزان احساس تعلق با تعهد هویت دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه دختر و پسر رابطه معنی دار وجود دارد. بین میزان مسئولیت پذیری با سبک هویتی اطلاعاتی دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه دختر و پسر رابطه معنی دار وجود ندارد. بین میزان مسئولیت پذیری با سبک هویتی هنجاری دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه دختر و پسر رابطه معنی دار وجود ندارد. بین میزان مسئولیت پذیری با سبک هویتی پراکندگی دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه دختر و پسر رابطه معنی دار وجود ندارد. بین میزان مسئولیت پذیری و تعهد هویت دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه دختر و پسر رابطه معنی-دار وجود دارد.