یکی از مسایل مهمی که مدیران برنامه ریزی در صنعت نفت همواره با آن روبه رو هستند، انتخاب روشی مناسب برای انتقال فرآورده های نفتی از نقاط تولید به نقاط مصرف است. حمل فرآورده های نفتی با خط لوله به عنوان روشی مطمین و اقتصادی، نقش کلیدی در حمل ونقل دارد، خصوصاً زمانی که حجم بالایی از فرآورده به فواصل دور فرستاده می شود. خطوط لوله عموماً پالایشگاه ها را به انبارها و مراکز توزیع عمده متصل می کنند که در این پایان نامه زمان بندی برنامه حمل فرآورده های نفتی از طریق یک خط لوله، به کمک برنامه ریزی عدد صحیح آمیخته و با گسسته سازی پارامتر زمان انجام می شود. برای این برنامه حمل دو مدل با شرایط متفاوت مطرح می شود. از آنجایی که حل مسایل بهینه سازی ip، بسیار مشکلتر از lp است، تعدادی برش صحیح را به منظور کاهش زمان حل مسایل معرفی کرده و در پایان نتایج تعدادی مثال از جمله یک مثال واقعی همراه با نقاط ضعف و قوت این روش، این روش ارایه می شود.