زمینه و هدف: خانواده یکی از بنیادی ترین هسته های تشکیل دهنده جامعه انسانی است، به طوری که سالم یا ناسالم بودن این هسته مرکزی، می تواند تمام سطوح جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین زندگی شغلی و خانوادگی دو جز لاینفک زندگی اکثر افراد جامعه به شمار می آید. ساختار شغل و ماهیت آن تاثیر بسزایی بر تعاملات و روابط انسانی و سلامت روان افراد بخصوص زنان خواهد داشت و از همین رو روابط و زندگی خانوادگی را نیز متآثر می سازد .این تحقیق به منظور بررسی رابطه ویژگی های شغلی زنان شاغل در بهزیستی و رضایت زناشویی همسرانشان در شهر تهران انجام شده است. مواد و روش تحقیق: روش تحقیق حاضر توصیفی (پیمایشی) و بر روی 120زوج انجام شده است. شیوه نمونه گیری، روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است. در این پژوهش از چک لیست اطلاعات جمعیت شناختی و 2 پرسشنامه ویژگی های شغلی و رضایت زناشویی انریچ برای جمع آوری داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل آزمون های آماری بیانگر وجود رابطه معنی دار بین متغییرهای ویژگی شغلی زنان ورضایت زناشویی همسرانشان است. بدین معنا که که بین ویژگی هایی شغلی از قبیل تنوع مهارت، اهمیت وظیفه، هویت وظیفه، استقلال کاری و بازخورد از کار در زنان شاغل با رضایت زناشویی همسرانشان رابطه معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری و توصیه ها: هرگز نباید از این مسئله غافل شد که سلامت خانواده نقش بسزایی در تعالی افراد جامعه دارد و همچنین موجودیت و رشد سازمان ها تا حد زیادی به کارکنان و منابع انسانی آنها بستگی دارد از این رو بررسی ویژگی های شغلی آنها و بهبود وضعیت موجود سهم بسزایی در کیفیت زندگی خانوادگی افراد خواهد داشت. بدین معنی که می توان با ارتقا ابعاد ویژگی های شغلی، رضایت زناشویی را افزایش داد. چرا که بهبود ابعاد شغل سبب با معنی تلقی شدن کار، ایجاد احساس مسئولیت و آگاهی از نتایج عملکرد برای فرد می گردد در او ایجاد انگیزش کرده، سبب بهبود عملکرد شده و نهایتآ با سرایت به جنبه های دیگر زندگی فردی و خانوادگی، رضایت زناشویی و در واقع رضایت از زندگی را افزایش می دهد.