کدگذاری مکان-زمان که شامل سیستم مخابرات mimo می باشد، از دایورسیتی مکان در کانال های بی سیم یکنواخت برای مبارزه با اثر محوشدگی استفاده می کند. با این روش کدگذاری، سیگنال ها از دو یا چند آنتن طی بازه های زمانی مختلف فرستاده می شوند. اما اگر کد مکان-زمان بدون استفاده از ofdm در کانال های انتخابگر فرکانسی بکار رود، پدیده ی isi اجتناب ناپذیر است. بنابراین mimo-ofdm توسعه پیدا کرده و به سرعت به عنوان مدلی جایگزین که توانایی غلبه بر اثرات محوشدگی و isi درکانال انتخابگر فرکانسی را دارد، شناخته شده است. کدگذاری مکان-فرکانس و مکان-زمان-فرکانس دو نوع موفق کدگذاری در سیستم های mimo-ofdm می باشند. در طول این پایان نامه تلاش شده که کدهای مکان-فرکانس با دایورسیتی کامل با هدف افزایش عملکرد و کاهش پیچیدگی گیرنده طراحی شود. بدین منظور یک خانواده از کدهای مکان-فرکانس با دایورسیتی کامل که از کدهای مکان-زمان ساخته می شوند، برای سیستم های mimo-ofdm معرفی شده است. همچنین یک روش قاعده مند برای ساختن کد مکان-فرکانس دایورسیتی-کامل برای سیستم های mimo-ofdm در کانال انتخابگر فرکانسی پیشنهاد شده است. در حقیقت از یک کد مکان-زمان-فرکانس خاص با دایورسیتی کامل، که برای کانال انتخابگرِ فرکانسیِ شبه استاتیک طراحی شده، به منظور تشکیل یک کد مکان-فرکانس با دایورسیتی کامل در کانال انتخابگر فرکانسی استفاده شده است. مهم ترین ویژگی این دو کد پیشنهادی، گیرنده ی بسیار ساده ی آن هاست. به علاوه برای هر دو آن ها از جایگشت ویژه ای که بهره ی کدینگ را بهینه می کند در هر دو حالت معلوم و نامعلوم بودن مشخصات تاخیر و توان کانال در فرستنده، استفاده می شود. نتایج شبیه سازی نیز تایید می کند که کد های مکان-فرکانس پیشنهادی عملکرد بهتری نسبت به آخرین کدهای مکان-فرکانس دارند، درحالی که از گیرنده ی بسیار ساده تری نیز برخوردار هستند. درنهایت با یک روش موثر جایگشت سعی شده که عملکرد آخرین کد مکان-فرکانس نیز بهبود داده شود.