در واقع هدف نهایی هر جامعه رسیدن به شادمانی است و نه سطح تولید ناخالص داخلی. شادمانی هم تحت تاثیر بیکاری است و هم تحت تاثیر تورم میباشد. هدف اصلی این تحقیق مقایسه اثرات تورم و بیکاری بر شادمانی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا و ایران می باشد. برای این منظور از داده های پانل (ترکیبی) برای سال های 2001 تا 2011 استفاده شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که اثرات بیکاری و تورم بر شادمانی منفی و معنادار میباشند: اگر نرخ تورم و نرخ بیکاری هر یک به اندازه یک انحراف معیار افزایش یابد، شادمانی به ترتیب به اندازه 0.044 انحراف معیار و 0.181 انحراف معیار کاهش می یابد. مقایسه میان میزان اثرگذاری تورم و بیکاری بر شادمانی نشان داد که اثر بیکاری بر شادمانی بطور قابل توجه ای بیشتر است (این با آزمون وآلد تایید شده است). علاوه براین، اگر تولید ناخالص داخلی سرانه یک انحراف معیار افزایش یابد، باعث افزایش شادمانی به اندازه 0.140 انحراف معیار می شود. در نتیجه، برای افزایش شادمانی در جامعه توجه به سیاست ها در راستای کاهش بیکاری اولویت خواهد داشت.