هدف این تحقیق،بررسی این موضوع است که چطور مدیران اجرایی رویکرد زمان بندی بازار را برای مدیریت سود در چرخه های مختلف برای حداکثر کردن ارزش شرکت استفاده می کنند وهمچنین نشان داده می شودکه چطورتفاوت هادرویژگی های شرکت تحت تأثیررویکردزمان بندی بازارقرارمی گیرد. دراین تحقیق برای اندازه گیری مدیریت سود از معیار سنجش اقلام تعهدی مبتنی بر دومدل تعدیل شده ی جونز و مدل کنگ و سیواراماکریشنان (k-s)،استفاده شده است. فرضیات تحقیق برمبنای یک نمونه آماری متشکل از95 شرکت برای یک دوره 8ساله ازسال 1383 تا 1390 وبااستفاده ازمدل رگرسیون چندمتغیره وروش داده های مقطعی،موردآزمون قرارگرفته است.بازار به دوران رونق و رکود تفکیک شده تا عملکرد مدیران در این دوران سنجیده شود. نتایج حاصل ازآزمون فرضیه هانشان دادکه،در هر دو مدل بین چرخه های بازار و مدیریت سود ارتباط معناداری وجوددارد. به عبارت بهتر؛در دوران رونق میزان مدیریت سودبیشتراست. در مدل کنگ و سیوارا ماکریشنان، در دوران رونق بازار بین نسبت قیمت به ارزش دفتری و مدیریت سود ارتباط معنادار و مثبتی وجوددارد. این ارتباط در مدل تعدیل شده جونزمعنادار نیست اما مثبت می باشد و همچنین درهر دو مدل،در دوران رونق بازار بین سودآوری و مدیریت سود ارتباط معنادار و مثبتی وجود دارد.