محافظت در برابر خوردگی یک نقش مهم را در اقتصاد و ایمنی ایفا می کند. تلاش های زیادی جهت جلوگیری یا به تاخیر انداختن اثر مخرب خوردگی بر روی فلزات وآلیاژها صورت گرفته است. فلزات با ارزش از قبیل آلومینیم، مس و روی هنگامیکه در تماس با محلول ها (اسیدی، بازی و نمک ها) قرار می گیرند، تمایل به خوردگی دارند بنابراین نیاز به محافظت این فلزها در مقابل خوردگی می باشد. بررسی هایی از بازدارنده های خوردگی نشان می دهد که بیشتر بازدارنده های آلی شامل n، o،s و یا حلقه آروماتیکی در ساختار مولکولی شان می باشند. از میان بازدارنده های مختلف، ترکیبات هتروسیکلی نیتروژن دار بعنوان بیشترین بازدارنده های موثر خوردگی ، مورد توجه قرار گرفته اند. در این کار یک سری مولکول های آلی بازدارنده که نتایج میزان فعالیت بازدارندگی آنها از لحاظ تجربی گزارش شده است انتخاب و ارتباط بین برخی پارامترهای شیمی کوانتومی (e_homo، e_lumo، e?، ? ،? و ...) با فعالیت های تجربی اندازه گیری شده، بررسی شد. این بررسی ها درک رابطه ی بین فعالیت و ساختار ترکیبات و انتخاب بازدارنده های مناسب تر را برای ما فراهم می کند. نتایج محاسبات نشان می دهد که همبستگی خوبی بین برخی پارامترهای شیمی کوانتومی و افزایش قدرت بازدارندگی ترکیبات مطالعه شده وجود دارد و با توجه به این پارامترهای الکترونی می توان قدرت بازدارندگی ترکیبات جدیدتر را بررسی و با هم مقایسه کرد.