پژوهش حاضر به منظور شرح مفهوم دراماتورژی در معنای گسترده آن و بررسی امکان شبیه سازی نهاد دراماتورژی در ساختار گروه های نمایشی ایران انجام گردید. بدین منظور از روش توصیفی - تحلیلی استفاده شد. اطلاعات ضروری تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شد. مهم ترین یافته ها و نتایج بدست آمده گویای این است که دراماتورژ و دراماتورژی به طور کامل در ایران شناسانده نشده است و با توجه به عدم وجود منابع انسانی لازم جهت ایجاد نهاد دراماتورژی نیاز به گنجاندن دروس تخصصی دراماتورژی در دانشگاه ها و موسسات آموزشی کشور و همچنین ترجمه منابع دست اول و با کیفیت در این زمینه می باشد؛ وجود چنین نهادی در کشور ضروری می نماید اما بسترهای فرهنگی و آموزشی لازم جهت این شبیه سازی به طور کامل در ایران مهیا نیست؛ پشتیبانی دولتی در راستای ایجاد چنین نهادی در ایران امری ضروری است؛ با اعمال تغییراتی می توان نهادی همچون برلینر آنسامبل در آلمان یا تئاتر ملی در انگلستان را در ایران شبیه سازی کرد. نهاد دراماتورژی می تواند بر اساس چالش های موجود در جامعه تئاتری کشور برنامه ریزی شود، برای مثال با توجه به ضعف ادبیات نمایشی ایران، می توان بازسازی نهاد دراماتورژی با اهداف آموزشی و با تاکید بر پرورش نویسندگان جدید در کشور را در بالا بردن سطح کیفی آثار تولید شده بسیار موثر دانست. این نتایج حاکی از آن است که اگر مشکلاتی که برای شبیه سازی نهاد دراماتورژی در ایران وجود دارد مرتفع شوند و زمینه های شبیه سازی این نهاد فراهم شود، با توجه به مشکلاتی که جامعه تئاتری کشور با آن دست به گریبان است، این شبیه سازی می تواند به مثابه یک اصلاحات سازمانی زمینه ساز پویایی در ساختار اداری و کیفی هنر نمایش شود.