امروزه صاحبنظران به منظور رسیدن به مزیت رقابتی پایدار معتقدند، مدیریت بر منابع انسانی مهمترین عامل به حساب می آید. آنها معتقدند که سرمایه انسانی، به دلیل کمیابی، ارزشمندی، جانشین ناپذیری و تقلیدناپذیری، بسیار با اهمیت است. بدون شک مزیت استراتژیک پایدار نصیب سازمان هایی خواهد شد که بتوانند بهتر از سایرین، تیمهایی مشتمل بر بهترین و درخشان ترین استعدادهای انسانی را جذب، پرورش و حفظ نمایند. بر همین اساس، در سالهای اخیر مفهوم مدیریت سرمایه انسانی که نشان دهنده حد اعلای توجه و تمرکز بر انسان است مطرح شده است. بنابراین، هدف از انجام این تحقیق، بررسی و ارزیابی سطح بلوغ مدیریت سرمایه انسانی در شرکتهای بخش خصوصی شهر اصفهان است. جامعه آماری در این تحقیق شامل کارکنان 5 شرکت خصوصی اصفهان بوده که در مجموع 1180 نفر می باشند. در این تحقیق که به روش پیمایشی و به صورت توصیفی انجام گرفته است، 305 نفر از کارکنان 5 شرکت خصوصی اصفهان به روش تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پس از جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه اصلاح شده باسی و مک مورر که مشتمل بر 50 سوال بر مبنای طیف لیکرت و در قالب 5 مولفه شیوه های اعمال رهبری، مشارکت کارکنان، دسترسی به دانش، بهینه سازی نیروی کار و ظرفیت یادگیری می باشد، داده ها به کمک نرم افزار spss19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. برای تعیین روایی پرسشنامه، علاوه بر تایید اساتید راهنما و مشاور، از تحلیل عاملی استفاده شد که مقدار آن برای پرسشنامه مدیریت سرمایه انسانی بیش از 70% به دست آمد و نشان داد که پرسشنامه از روایی لازم برخوردار است. میزان آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مدیریت سرمایه انسانی 0.977 به دست آمد. بدین ترتیب، پرسشنامه نیز از پایایی لازم برخوردار است. تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که میانگین نمره شیوه های اعمال رهبری 3.40، میزان مشارکت 3.33، دسترسی به دانش 3.34، بهینه سازی و آموزش نیروی انسانی 3.38 و ظرفیت یادگیری 3.24 بوده است. مقایسه میانگین نمره مولفه های سطح بلوغ مدیریت سرمایه انسانی در شرکتهای مورد مطالعه نشان داد که سطح بلوغ مدیریت سرمایه انسانی در شرکتهای مذکور بیشتر از سطح متوسط بوده است و بر اساس مدل باسی و مک مورر کلیه شرکتهای مورد مطالعه دارای سطح بلوغ خوبی می باشند.