نام پژوهشگر: محمدصادق علیزاده

شبیه سازی سه بعدی ژئوفیزیکی کانی سازی در محدوده اندیس اکتشافی مس مزده-نطنز به منظور طراحی نقاط بهینه حفاری
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی اصفهان - دانشکده معدن 1386
  محمدصادق علیزاده   نادر فتحیان پور

افزایش قیمت فلزات و کاربرد فراوان آن در زندگی انسان نیاز روزافزون به کشف ذخایر فلزی را ایجاب می کند. از آنجا که کشور ایران روی کمربند مس جهانی واقع است اکتشاف کانسارهای مس و مدل سازی صحیح آنها حایز اهمیت می باشد. رشد سریع کامپیوتر امکان مدل سازی کانسارهای پیچیده به صورت عددی را فراهم کرده است. روش های مختلف عددی در مدل سازی کانسارها به کار می رود که هر کدام یکسری معایب و مزایای خاص خود را دارد. به منظور شبیه سازی دقیق کانسارها نیاز به مدل سازی معکوس می باشد. هسته اصلی مدل سازی معکوس، مدل سازی پیشرو است. در این پایان نامه از روش تفاضل محدود که یک روش عددی قدرتمند در حل معادلات دیفرانسیلی است جهت حل معادله حاکم بر محِیط استفاده شده است. بعد از گسسته سازی معادله حاکم به روش تفاضل محدود، برنامه مدل سازی پیشرو و معکوس آن به کمک نرم افزار matlab نوشته شده است. در ابتدا برنامه ی نوشته شده بر روی مدل های مصنوعی جهت تست میزان صحت و دقت برنامه آزمایش شده است. نتایج حاصل از مدل های مصنوعی رضایت بخش بوده است. در ادامه این برنامه برای شبیه سازی سه بعدی کانسار مس مزده از توابع شهرستان نطنز به عنوان یک مورد عملی به کار رفته است. برنامه نوشته شده برای 5 پروفیل p3 ، p34 ، p4 ، p45 و p5 از 12 پروفیل برداشت شده روی این کانسار اجرا شده است. نتایج حاصل برای دو پروفیل p34 و p45 با نتایج بدست آمده از نرم افزار res2dinv که یک نرم افزار مدل سازی معکوس دوبعدی داده های مقاومت ویژه و قطبش القایی می باشد مقایسه شده است. در پایان نماهای مختلف سه بعدی از مدل نهایی بدست آمده برای کانسار در زیر این 5 پروفیل برای حد مرزهای مختلف از توزیع بارپذیری و مقاومت ویژه رسم شده است. نتایج بدست آمده نشان داده است که کانسار مربوطه گسترش عمقی زیادی ندارد(حداکثر 50 تا 60 متر). بارپذیری بالا در پروفیل های p3 و p34 دیده می شود. با توجه به مدل بارپذیر سه بعدی نهایی پیشنهاد می گردد بعد از الویت بندی کانسار فوق و تعیین درجه اهمیت آن یک گمانه بر روی پروفیل p34 با زاویه 75 درجه نسبت به افق و به سمت غرب و در فاصله ی 75 متری از ابتدای پروفیل و تا حداکثر عمق 80 متر به منظور تأیید یا عدم تأیید ماده معدنی و صحت مدل سازی حفر گردد.