در این تحقیق، با استفاده از مفهوم شبکه های هیبریدی و کایمرا به طور هم زمان، روشی در زمینه شبکه های متحرک، برای حرکت نسبی دو جسم ارایه شده است. مزیت مهم این روش، عدم نیاز به حذف و اضافه کردن نقطه می باشد. همچنین در طی حرکت نیازی به تولید مجدد شبکه حتی از نوع محلی آن نمی باشد. با تعریف معیار "فاصله از دیواره جسم"، مرزهای داخلی به خوبی و به طور کاملاً خودکار مشخص می شوند. در این روش اتصالات شبکه ها اصلاح نمی شوند، بلکه معیاری را مشخص کرده و با توجه به آن نقاط را به دو دسته فعال (نقاطی که در میدان محاسباتی وارد می شوند) و غیر فعال تقسیم بندی می کنیم. برای تقسیم بندی نقاط، فاصله هر نقطه تا سطح جسم و سلول بخشنده آن، از شبکه دیگر تعیین می شود. سپس سلول ها را به سه گروه فعال، غیر فعال و مرزی دسته بندی می کنیم. که از طریق سلول های مرزی، اطلاعات بین دو شبکه با استفاده از میانیابی منتقل می شوند. هر شبکه مستقل از شبکه دیگر حرکت می کند و پس از حرکت در صورت لزوم مرزهای داخلی اصلاح می-شوند. با توجه به آن که شبکه جسم اول، یک شبکه هیبریدی و شبکه جسم دوم یک شبکه بی سازمان می باشد، تنها در صورتی که دو جسم به هم نزدیک باشند، مرزهای داخلی نیاز به تصحیح خواهند داشت. در نتیجه جستجو برای تعیین سلول های بخشنده که فرآیندی زمان بر است، به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. برای گسسته سازی معادلات حاکم بر جریان تراکم پذیر، از روش حجم محدود مبتنی بر مرکز المان استفاده شده است. روش مورد استفاده، یک روش مبتنی بر اختلاف مرکزی بوده که در آن برای جلوگیری از نوسانات ناخواسته از ترم های اتلاف مصنوعی بهره گرفته شده است. به منظور انتگرال گیری زمانی معادلات و محاسبه پاسخ حالت غیردایم، از یک روش ضمنی دوزمانه با دقت مرتبه دو استفاده شده است. با حل چند مثال و مقایسه با داده های عددی و نتایج تجربی موجود، قابلیت روش معرفی شده نشان داده شده است