قرآن کریم که مجموعه ای از سوره های کوتاه و بلند و هر سوره نیز مشتمل بر آیات تشکیل دهنده آن است، از ابتدا مورد توجه مفسران و محققان اسلامی بوده که بیشتر آنان اقدام به تفسیر آیه به آیه و یا تفسیر بر اساس موضوعات مختلف قرآن نموده اند. عده ای از محققان روش دیگری را در تفسیر برگزیده اند و آن بررسی سوره های قرآن از نظر ارتباط و انسجام درونی سوره است. هرچند برخی گمان می کنند که آیات مختلف که در موقعیت های متفاوتی نازل شده در موارد زیادی ارتباطی با هم ندارد، اما این محققان بر این عقیده اند که چینش آیات در هر سوره ای بر اساس اهداف خاص صورت گرفته و قسمت های مختلف سوره هرچند که طولانی باشد به یکدیگر مرتبط می باشد. کتاب المنهج البنایی فی تفسیر القرآن الکریم نیز در همین زمینه نوشته شده و سوالات مطرح شده در آن که به پاسخ آنان پرداخته عبارتند از: - چرا قرآن کریم در 114 سوره تنظیم شده؟ - چرا پیامبر به کاتبان وحی دستور می داد فلان آیه را در فلان سوره در کنار آیه خاصی قرار دهند؟ - آیا دسته بندی آیات در سوره های مشخص مثلا برای حفظ و نگهداری آن انجام شده یا اهداف دیگری در ورای آن قرار دارد؟ پاسخ نویسنده این است که یک سوره اهداف و محورهای خاصی دارد که سوره حول آن محورها می گردد و چینش آن ها امری اتفاقی نیست. در کتاب حاضر ضمن بیان مقدمه ای در این زمینه چند سوره مورد بررسی قرار گرفته و به اثبات ساختار پیکره مانند آن پرداخته شده است.