آویزش یکی از خواص پیچیده نساجی است که علی¬رغم اهمیتی که دارد جزء دشوارترین خصوصیات قابل اندازه¬گیری است و روش¬های استاندارد معدودی برای تعیین آن وجود دارد. تحقیقات مهم و قابل توجهی روی اندازه¬گیری واقعی آویزش و تعیین رابطه بین آویزش و خصوصیات مکانیکی پارچه انجام شده است که نتایج آن¬ها نشانگر رابطه تنگاتنگ بین آویزش و خواص مکانیکی پارچه است ولی تعیین این رابطه کار پیچیده¬ای است. 47نمونه پارچه با جنس¬ها و ساختار متفاوت تهیه گردید. سپس کلیه پارچه¬ها به دو روش مورد آزمون قرار گرفت. با استفاده از روش کاواباتا، خواص مکانیکی پارچه شامل کشش، برش و خمش در 9 پارامتر اندازه¬گیری شد و نتایج حاصل به عنوان پایه مقایسه با روش جدید منظور گردید. سپس از هر نمونه، دایره¬ای به قطر 25 سانتی¬متر بریده شد. نمونه¬ها بر روی ستون عمودی وسیله¬ای از پیش ساخته¬شده قرار داده شد. آن چنان که نمونه از مرکز دایره دور تا دور ستون عمودی آویخته شد. سپس فرم آویخته شده نمونه توسط حلقه¬های متناسب با ضخامت پارچه محصور و وضعیت چین¬خوردگی¬ها در فواصل 5، 7، 9، 11 سانتی¬متر علامت-گذاری گردید. در نهایت تعداد 20 پارامتر از وضعیت آویزش پارچه به عنوان پارامترهای اندازه-گیری رفتار مکانیکی پارچه مورد اندازه¬گیری قرار گرفت. در پایان پارامترهای اندازه¬گیری شده جدید با پارامترهای کاواباتا مقایسه و همبستگی عناصر مورد سنجش و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که پارامترهای min_df, ave_x, min_d2ef, min_de, ,sum_s11 ave_h و sum_y11 با خواص خمشی، برشی و کششی همبستگی بالا (73 درصد) دارد. کلمات کلیدی: پارچه¬های تاری_پودی، آویزش، خواص مکانیکی، تجزیه و تحلیل آماری