بدین صورت هنگامی که کارگری بر اساس تقصیر و فعل زیانبار دیگری، برای مثال به دلیل عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بهداشتی کارفرمای خود دچار ضرر و خسارتی شود، در این حالت خسارت کارگر زیان دیده از طریق مسئولیت مدنی و نظام تأمین اجتماعی قابل جبران است؛ پرسشی مطرح می شود که آیا نهاد تأمین اجتماعی، بعد از ارائه حمایتها و مزایای پیش بینی شده در قانون، که ممکن است به صورت پرداخت غرامت دستمزد، مستمری از کارافتادگی ناشی از کار یا غیر ناشی از کار، غرامت مقطوع نقص عضو، مستمری بازماندگان و ارائه خدمات درمانی و توانبخشی باشد، می تواند برای استرداد هزینه ها و مبالغ پرداختی، به واردکننده زیان (کارفرمای مقصر) مراجعه نماید؟ در این پژوهش سعی شده است به بررسی راه حل در حقوق ایران در این زمینه پرداخته و مشخص می شود که با وجود نظام تأمین اجتماعی، مسئولیت مدنی کارفرما در عمل کنار گذاشته نخواهد شد.