بسته بندی میوه ی توت فرنگی در افزایش عمر پس از برداشت آن بسیار موثر است اما افزایش رطوبت درون بسته ممکن است سبب اثرات مخربی مانند افزایش آلودگی های قارچی شود. در پژوهش حاضر اثر تلفیق بسته بندی با اسانس های تیمول و منتول و پوشش کیتوزان بر ویژگی های کیفی توت فرنگی به صورت دو آزمایش مستقل مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در آزمایشی مجزا، اثر تیمول و منتول بر کنترل درون شیشه ای قارچ botrytis cinerea ارزیابی گردید. آزمایش اول با دو فاکتور زمان انبارمانی در سه سطح (0، 10 و 17 روز انبارمانی) و تیمار اسانس در هفت سطح (شاهد، تیمول و منتول هر کدام 5، 10 و 15 میکرولیتر) در قالب فاکتوریل با طرح پایه ی کاملا تصادفی با 4 تکرار صورت گرفت. آزمایش دوم با دو فاکتور زمان انبارمانی در سه سطح (0، 10 و 17 روز انبارمانی) و تیمار کیتوزان در چهار سطح (شاهد، کیتوزان 5/0، 1 و 5/1 درصد) با همان طرح انجام شد. آزمایش سوم به صورت درون شیشه ای با اعمال مقادیر مختلفی از تیمول و منتول و غلظت های متفاوتی از تیمول روی قارچ b. cinerea با طرح کاملا تصادفی و سه تکرار صورت گرفت. نتایج نشان داد که با وجود کاهش سفتی بافت میوه طی مدت انبارمانی، تیمار اسانس موجب حفظ سفتی میوه نسبت به شاهد شد. تیمار اسانس در زمان انباری دوم صرف نظر از یک استثناء (منتول 5 میکرولیتر)، از میزان کاهش وزن میوه کاست و کیتوزان در تمام سطوح میزان این پارامتر را نسبت به شاهد تقلیل داد. میزان آنتوسیانین، ترکیبات فنلی و فعالیت ضداکسیدانی با گذشت زمان ابتدا افزایش و سپس کاهش نشان داد. تیمار اسانس افزایش ترکیبات فنلی و کیتوزان افزایش ترکیبات فنلی و آنتوسیانین را نسبت به شاهد منجر شدند، اما بر فعالیت ضداکسیدانی اثر معنی داری نداشتند. اسانس و کیتوزان موجب افزایش شاخص کروما و شاخص درخشدگی شدند و اسانس تغییرات رنگ را نسبت به شاهد کاهش داد. تلفیق تیمار اسانس با بسته بندی به طور قابل ملاحظه ای کاهش فعالیت میکروبی را موجب شد و آزمایش درون شیشه ای نشان داد که تیمول خالص دارای اثر قارچ کشی و منتول دارای اثر قارچ ایستایی می باشد. همچنین حداقل غلظت بازدارندگی تیمول،11/17 درصد به دست آمد. با وجود اثرات مثبت اسانس و کیتوزان در حفظ ویژگی های کیفی میوه، تیمول موجب بدبویی و کیتوزان موجب بد طعمی میوه و در مقابل حفظ شادابی و تازگی بیشتر میوه نسبت به شاهد شد. این دو تیمار بر مواد جامد محلول و ویتامین ث اثر معنی داری نداشتند، اما تیمار اسانس به طور مشهودی پ هاش آب میوه را در سطح پایین تری نسبت به شاهد حفظ نمود.